
Έφυγες χωρίς καν μια τελευταία αγκαλιά..

Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα
Σε γνώρισα τυχαία. Κάπου μεταξύ άνοιξης και καλοκαιριού. Λίγο πριν νυχτώσει για τα καλά. Ήρθες από το πουθενά, σαν άνθρωπος εξ ουρανού. Σα βέλος που καρφώθηκε στο στήθος μου απότομα. Ξυπόλυτος. Γεμάτος αγκάθια και πληγές που αιμορρα...