Loading posts...
Δεν σου είπα ποτέ, ότι από τότε σε περιμένω.

Δεν σου είπα ποτέ, ότι από τότε σε περιμένω.

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή Μου’πες πως κάποτε θα’ρθεις να με βρεις. Μα εγώ δεν απάντησα. Δεν σου είπα ότι από τότε σε περιμένω. Θα περιμένω. Δεν γνωρίζω από «γιατί» κι από «πρέπει». Το μόνο που ξέρω, είναι ότι ήρθε ο καιρός να ειπωθούν τα μεγαλύτερα «όχι»...
Είναι ευλογία να έχεις λίγους, αληθινούς φίλους!

Είναι ευλογία να έχεις λίγους, αληθινούς φίλους!

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή  Κάνοντας μια αναδρομή στο παρελθόν, έρχονται στο νου μου εικόνες, μικρά flash backs, που όσο περνώ από το ένα στο άλλο, διαπιστώνω πόσο άλλαξα… Αλλαγές χρήσιμες, που θωράκισαν την καρδιά μου και τα συναισθήματά μου, ακόνισαν τη...
Έφυγες, κι ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσες να κάνεις!

Έφυγες, κι ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσες να κάνεις!

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή Το καλύτερο που είχες να κάνεις για το καλό μου, ήταν να φύγεις. Η απουσία είναι πάντα καλύτερη από μια τοξική παρουσία. Την προτιμώ. Έτσι κι αλλιώς, δεν σε είχα ποτέ μου. Ήσουν πάντα απούσα. Απούσα από τη χαρά και τη λύπη μου. ...
Μήπως είναι η ώρα ν’αλλάξουμε εμείς, για να αλλάξουμε τον κόσμο μας;

Μήπως είναι η ώρα ν’αλλάξουμε εμείς, για να αλλάξουμε τον κόσμο μας;

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή  Όλοι ζητούν διψασμένα ο κόσμος μας ν’αλλάξει και να γίνει πιο όμορφος, πιο καλός, πιο καθαρός κυριολεκτικά και μεταφορικά. Άλλοι φωνάζουν και διαμαρτύρονται, άλλοι σωπαίνουν και δέχονται τον όλεθρο, θεωρώντας πως είναι ανίκανοι...
Όταν σε αδειάζουν στα δύσκολά σου, μην τους χαρίζεις τα εύκολά σου!

Όταν σε αδειάζουν στα δύσκολά σου, μην τους χαρίζεις τα εύκολά σου!

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή Αν ο νόμος του Μέρφυ είχε πρόσωπο, την ώρα που νιώθεις ότι ό,τι ήταν να πάει στραβά πήγε, εκείνος στέκει απέναντί σου και σου κλείνει το μάτι έχοντας ένα χαμόγελο λίγο ειρωνικό, κι ένα φρύδι ελαφρά σηκωμένο. Αν είσαι λίγο αισιόδ...
Εγώ για εμάς, θα διαλέγω πάντα το “μαζί”!

Εγώ για εμάς, θα διαλέγω πάντα το “μαζί”!

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή  Εγώ για εμάς, θα διαλέγω πάντα το «μαζί». Γιατί, μαζί σου, μπορώ να είμαι απλή. Μπορώ να είμαι χωρίς τα πρέπει που με ξενίζουν. Μπορώ ελεύθερα να κλαίω ή να γελάω. Να μιλάω ή να σιωπώ. Ν’αγριεύω ή να ημερεύω. Μαζί σου, μπορώ να...
Τόλμα μια νύχτα, να μου χτυπήσεις την πόρτα..

Τόλμα μια νύχτα, να μου χτυπήσεις την πόρτα..

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή  Τόλμα μια νύχτα, να μου χτυπήσεις την πόρτα. Να την ανοίξω και να σε δω μπροστά μου. Δεν θέλω ν’ακούσω πολλά. Να πάμε μια βόλτα θέλω. Στη θάλασσα που σε γνώρισα. Στη θάλασσα που αγάπησα τόσο. Θέλω να μείνουμε σιωπηλοί, θέλω ν’α...
Kρίνεται νικητής, όποιος τίμια παίζει…

Kρίνεται νικητής, όποιος τίμια παίζει…

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή Σε αποκαλούν Οφιούσα, μα υπάρχουν φίδια πιο δηλητηριώδη από τα δικά σου. Φημισμένη για τη ναυτιλία σου, μα υπάρχουν καράβια ξένα στα νερά σου. Μοσχοβολάς μαστίχα, μα σκεπάζουν μπαρούτια και χημικά τη μυρωδιά σου. Το όνομά σ...
Θέλει ψυχή ο έρωτας. Να καίγεται και να σε καίει.

Θέλει ψυχή ο έρωτας. Να καίγεται και να σε καίει.

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή Ο έρωτας, είναι κάτι παραπάνω από δύο οργασμούς. Ο έρωτας δείχνει πώς νιώθουν δύο άνθρωποι για τον εαυτό τους, αλλά και πώς νιώθουν ο ένας για τον άλλο. Ο έρωτας δεν σχετίζεται μόνο με τα γεννητικά όργανα. Αποτελούν σχεδόν κλι...
Τολμάς να ανάψεις τη φλόγα μας, από την αρχή;

Τολμάς να ανάψεις τη φλόγα μας, από την αρχή;

Γράφει η Κωνσταντίνα Σταμπουλή Όταν σε γνώρισα, ξύπνησαν μέσα μου συναισθήματα, που είχαν πέσει σε βαθύ λήθαργο. Κάθε σου κίνηση, κάθε σου λέξη, μ’έκανε ν’αναρωτιέμαι, αν υπάρχεις στην πραγματικότητα ή αν τρελάθηκα και έβλεπα μπροστά μου, αυτό που ήθελα να ...