Loading posts...
Σ’έναν κόσμο που βασίστηκε στο ψέμα, κρύφτηκε η αγάπη να σωθεί μάτια μου!

Σ’έναν κόσμο που βασίστηκε στο ψέμα, κρύφτηκε η αγάπη να σωθεί μάτια μου!

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Καθώς περνούσαν τα χρόνια, προσπαθούσα να καταλάβω την σημασία της αγάπης. Πως μπορείς να καταλάβεις ότι αυτό που αισθάνεσαι είναι αγάπη ή απλά κάτι που με το πέρασμα του χρόνου θα φύγει. Όποιον ρωτούσα, ποτέ δεν μπορούσε ν...
Κάποια στιγμή, ακόμα και η απουσία συνηθίζεται..

Κάποια στιγμή, ακόμα και η απουσία συνηθίζεται..

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Πάει καιρός από τότε που οι δρόμοι μας χωρίστηκαν. Αυτός ο χωρισμός, δεν σου κρύβω, με πόνεσε πολύ. Με πάτησε, με έριξε κάτω και δεν υπήρχε τρόπος να σηκωθώ. Η αλήθεια είναι, ότι κανέναν δεν αγάπησα όσο εσένα. Κανείς δεν με έκα...
Ακόμη κι αν ήξερα το τέλος μας, θα επέλεγα να τα ξαναζήσω όλα απ’ την αρχή

Ακόμη κι αν ήξερα το τέλος μας, θα επέλεγα να τα ξαναζήσω όλα απ’ την αρχή

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Όταν σε είδα για πρώτη φορά, δεν πίστευα ότι στη συνέχεια θα καθόμουν εδώ, τώρα, να σε σκέφτομαι συνεχώς. Δεν πίστευα ότι θα αποκτούσα τόσο έντονα συναισθήματα για σένα. Αλλά ακόμη κι αν ήξερα, δεν θα άλλαζα τίποτα. Μπορεί ν...
Εσύ έδινες ώσπου να πάρεις, κι εγώ σου έδινα κομμάτι κομμάτι την ψυχή μου

Εσύ έδινες ώσπου να πάρεις, κι εγώ σου έδινα κομμάτι κομμάτι την ψυχή μου

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Όταν ξεκίνησε όλο αυτό μεταξύ μας, σου ζήτησα να μην ονομάσουμε αρχικά αυτό που έχουμε. Φοβόμουν πως εάν κάποτε σου έβαζα ταμπέλα θα γινόσουν κάτι δικό μου που δεν θα μπορούσα εύκολα να αποχωριστώ. Δεν ήθελα και συ να ήσουν σαν...
Σου αξίζει που είσαι μια κακή ανάμνηση και μόνο

Σου αξίζει που είσαι μια κακή ανάμνηση και μόνο

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Όταν ξεκίνησε όλο αυτό μεταξύ μας, σου ζήτησα να μην ονομάσουμε αρχικά αυτό που έχουμε. Φοβόμουν πως εάν κάποτε σου έβαζα ταμπέλα θα γινόσουν κάτι δικό μου που δεν θα μπορούσα εύκολα να αποχωριστώ. Δεν ήθελα και συ να ήσουν σα...
Εκείνοι που τα έχασαν όλα, μα όχι την ψυχή τους

Εκείνοι που τα έχασαν όλα, μα όχι την ψυχή τους

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που το καταλαβαίνεις από την θλίψη στα μάτια τους, ότι έχουν περάσει πολλά στη ζωή τους. Τις περισσότερες φορές είναι εκείνοι που θα τους προσέξεις ως κλειστούς χαρακτήρες κι όχι τόσο κοινωνικούς με το...
Όσο εσύ κοιμόσουν κι εγώ σε ερωτευόμουν

Όσο εσύ κοιμόσουν κι εγώ σε ερωτευόμουν

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Την πρώτη φορά που κοιμηθήκαμε μαζί θυμάμαι πόσο θέλαμε κι οι δύο να μείνουμε ξύπνιοι ώστε να μην χάσουμε ούτε ένα δευτερόλεπτο της νύχτας που είχαμε μπροστά μας. Θυμάμαι πόσο ήρεμος ήσουν με τα μάτια σου να γυαλίζουν από το φως...
Με πούλησα, για κάτι ψίχουλα δικά σου

Με πούλησα, για κάτι ψίχουλα δικά σου

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Θυμάμαι ακόμα την ημέρα που σε γνώρισα. Είχες αυτά τα σκοτεινά μάτια που στο βάθος καταλάβαινες ότι ζήταγαν λίγη αγάπη για να ζωντανέψουν. Ερωτεύτηκα το μελαγχολικό σου πρόσωπο και κάθε τι που δεν άρεσε σε εσένα. Βλέπεις, ήθελα ν...