κωστής παναγιωτόπουλος Archives

Εξομολογησεις

Εκείνο το βράδυ, που πάγωσε η ψυχή..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Κάποιες στιγμές έχεις την εντύπωση πως μπορείς να καταφέρεις εξωπραγματικά πράγματα, είσαι σίγουρος πως μπορείς να σταματήσεις και να ξεκινήσεις σύμφωνα με τα δικά σου θέλω τον χρόνο, αλλά κάπου στην πορεία επανέρχεσαι στην γ...

Το διάλειμμα το κάνουμε στο θέατρο, οχι στις σχέσεις κορίτσι μου..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Κατεβάζεις το πρόσωπό σου χαμηλά μαζί με την ματιά σου, καταλαβαίνεις πως ότι ζητάς είναι αδύνατο. Οι σχέσεις δεν είναι σχολικό πρόγραμμα, μία ώρα μάθημα και μία ώρα διάλειμμα. “Θέλω να κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα να δούμε...

Το δικό μου το αύριο, είναι η ζωή μου μαζί σου..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Το αγαπημένο σου τραγούδι στο τέρμα και προχωράς μέσα στο πλήθος πηγαίνοντας στην δουλειά σου, ακόμη μια μέρα, μουντή αλλά πλέον το έχεις συνηθίσει. Σταματάς στο φανάρι περιμένοντας να περάσεις απέναντι και στα πόδια σου βρίσ...

Εκεί που μπαίνει η λογική, χάνεται η αγάπη..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Το δωμάτιο σκοτεινό, έρημο και κρύο. Εσυ κάπου εκεί, χαμένος στον δικό σου κόσμο, έτοιμος όμως να δώσεις την μάχη σου, την τελευταία και καθοριστική. Το κουδούνι χτυπά, τα βήματα σου προς την πόρτα αργά αλλά σταθερά. Την ανοί...

Η αγάπη δεν μετριέται με μέτρο, με λογική και λέξεις. Με τα όνειρα μετριέται!

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Ήδη το έχεις αναβάλλει αρκετές φορές αλλά σήμερα δεν παίρνει άλλο! Το γραφείο σου χρειάζεται άμεσα καθάρισμα από όλη την χαρτούρα που έχεις μαζέψει. Ξεκινάς προσπαθώντας να καταλάβεις από που πρέπει να ξεκινήσεις αλλά μάταια....

Σβήσε το μήνυμα που δεν έστειλες και τράβα παρακάτω..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Και ξανά πιάνεις το κινητό, ορκίζεσαι πως το άκουσες να χτυπά αλλά τίποτα. Ουτε σήμερα έστειλε και συ γι' ακόμη μια μέρα δεν θα μπορέσεις να στείλεις το μήνυμα που εδώ και πολύ καιρό έχεις ετοιμάσει. Είναι πράγματι τρομερό...

Στο παρελθόν, δεν θα βρεις τίποτα να σε πάει παρακάτω..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή, βάζω μουσική και ξεκινάω να γράψω χωρίς να γνωρίζω τι, χωρίς να έχω την παραμικρή έμπνευση για το τι θα ακολουθήσει παρακάτω. Το δωμάτιο σκοτεινό, και ενώ μένω να κοιτώ τον κέρσορα να αναβοσβή...

Κι αν έφυγε από το μυαλό σου, η καρδιά σου πονάει ακόμα..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Φοράς τα ακουστικά, πατάς το play και ξεκινάς για το σπίτι. Το ίδιο τραγούδι σε επανάληψη ξεκινά για ακόμη μια φορά και εσυ σιγοτραγουδας, κάθε του λέξη κάτι έχει να πει και για σένα είναι μια κατάθεση των συναισθημάτων σο...

Το ήξερες πως δεν της άξιζε κι όμως, την πρόδωσες..

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Τις τελευταίες μέρες είσαι ανήσυχος, οι κινήσεις σου είναι διστακτικές, ο τρόπος που της μιλάς, διαφορετικός. Το κινητό έχει γίνει ο καλύτερος σου φίλος, δεν το χάνεις λεπτό από τα μάτια σου. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες δεν είσα...

Οι άνθρωποι μπορεί να χωρίσουν, οι αναμνήσεις ποτέ!

Γράφει ο Κωστής Παναγιωτόπουλος Γεμάτη μέρα η σημερινή και επιτέλους ήρθε η ώρα να ξαπλωσεις στο αναπαυτικό σου κρεβάτι. Σε ένα λεπτό έχεις κλείσει το φως, έχεις φορέσει τα ακουστικά σου και ξαπλωνεις για την καθιερωμένη καθημερινή σου στιγμή χαλάρωσης λίγο...

Tagged as: κωστής παναγιωτόπουλος