Tagged as: λάθος

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου Έχεις μάθει πάντα τις ευθύνες σου να τις ρίχνεις αλλού. Στην τύχη, στην μοίρα στην κακιά στιγμή αλλά ποτέ στον εαυτό σου. Μην μεταφέρεις την ευθύνη πάντα στους άλλους, κάποια στιγμή θα φταις κι εσύ. Μάθε να δέχεσαι τις συνέπειες τ...

Γράφει ο Άγγελος Μοναχικός Μέσα σε όμορφες στιγμές, εκεί που χάνομαι και προσπαθώ να διαβάσω τις κινήσεις σου, πρέπει να αποχωριστώ εμένα από τον ίδιο μου τον εαυτό. Να αποσπάσω το κορμί από την ψυχή. Στο λίγο πιο κοντά, ακόμα πιο μακριά. Σε κοιτώ που απομ...

Γράφει η Έλενα Καρανικολού Μην γελάς. Αλήθεια στο λέω κι ας μην την ξέρεις. Είσαι ολόιδιος το επόμενο λάθος της. Αναγνωρίζω τα χέρια και την ελαφριά κλίση προς τα αριστερά που παίρνεις όταν την κοιτάζεις με τα μεγάλα σου μάτια, την σκιά σου, ναι την σκιά...

Γράφει η Κωνσταντίνα Τρεπεκλή Όταν σε είδα για πρώτη φορά, δεν πίστευα ότι στη συνέχεια θα καθόμουν εδώ, τώρα, να σε σκέφτομαι συνεχώς. Δεν πίστευα ότι θα αποκτούσα τόσο έντονα συναισθήματα για σένα. Αλλά ακόμη κι αν ήξερα, δεν θα άλλαζα τίποτα. Μπορεί ν...

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου Ίδια με εμένα δε θα βρεις, ίδιο με εσένα δε θα θελα. Βλέπεις στη ζωή είναι λίγοι ευτυχώς αυτοί που θα άντεχαν τα σκωτσέζικα ντουζ, ξέρεις αυτά που έχεις πτυχίο αριστουχου. Θα ψάξεις κάποια στιγμή να με βρεις δυστυχώς για εσένα κ...

Γράφει ο Παύλος Πήττας. Εγώ όπως κι εσύ, ζούμε στον κόσμο των «πρέπει». Βρισκόμαστε ανέκαθεν απέναντι από στοίβες υποχρεώσεων. Πρέπει να κάνω αυτό. Διότι πρέπει. Αυτό πρέπει. Έτσι πρέπει. Η λίστα είναι ατελείωτη κι αέναη. Αδιαμφισβήτητα μία κοινωνία δε θα μ...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Ακολουθώ ξανά την ίδια πορεία. Μια ματιά, σε γνωρίζω. Πριν σε μάθω, σε αγαπώ. Σε ερωτεύομαι χωρίς καν να σε ξέρω. Με χαρίζω και με αφήνω. Σε φοράω πάνω μου. Σε κουβαλάω μέσα μου. Σε ραίνω με το άρωμά μου για να σε βρίσκω ...

Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου. Λάθος το αντίθετο του σωστού ή απλά σωστό με άλλο όνομα; Και ποιος είναι αυτός που κρίνει κάτι ως σωστό ή λάθος; Εσύ; Οι άλλοι; Ή υπάρχουν άγραφοι κανόνες που τα ορίζουν; Και δε χωρούν παρερμηνεύσεις ή ελεύθερες αποδόσεις; A...

Γράφει η Θεανώ Διολή Έφυγε. Έπρεπε να φύγει, οι απαιτήσεις της δουλειάς βλέπεις. Και τώρα πότε θα τον ξαναδείς, πότε θα τον αγκαλιάσεις, πότε θα νιώσεις το φιλί του και το ζεστό του σώμα πάνω στο δικό σου; Κι αρχίζουν οι σκέψεις να τυρρανάνε το μυαλό σου. Κ...

Γράφει η Θεανώ Διολή. Η πινακίδα αναβοσβήνει μπροστά μου. Η λέξη γραμμένη με μεγάλα νέον γράμματα κάνει σχεδόν τη νύχτα, μέρα. Στέκομαι μπροστά της, την κοιτάω προσεκτικά. Αρχίζω με το βλέμμα μου να περιεργάζομαι τα γράμματα ένα - ένα. Νιώθω σαν να προσπαθώ ν...