Loading posts...
Όταν αυτό που ζητάς, το ζητάς με την καρδιά σου είναι εκεί, σε λίγο αρχίζει!

Όταν αυτό που ζητάς, το ζητάς με την καρδιά σου είναι εκεί, σε λίγο αρχίζει!

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Πόσες φορές έχεις πει τη φράση, “το φαγητό είναι έτοιμο;” και πόσες άλλες ρώτησες. “Άρχισε η ταινία;”. Αν σου απαντήσουν αρνητικά, συνήθως το όχι συνοδεύεται με το ακόμα. “Όχι, ακόμα”, που σημαίνει θα είναι σε λίγο. Άρα γνωρίζεις πως...
Τ’ανείπωτα που δεν εκφράστηκαν, θα μας στοιχειώνουν

Τ’ανείπωτα που δεν εκφράστηκαν, θα μας στοιχειώνουν

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Τ' ανείπωτα... Ξανά εδώ.Πάλι τριγυρνάμε σ' εκείνο που μοσχοβολά τόσα χρόνια.Με αργά βήματα τρέχεις.Τρέχεις να ξεφύγεις απ' τη σκιά σου. Χρόνια τώρα τα ίδια νομίζεις γίνονται, μα καινούργια έρχονται στο προσκήνιο.Λόγια, λόγια, λόγια.....
Η ζωή είναι Τέχνη από μόνη της!

Η ζωή είναι Τέχνη από μόνη της!

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου  "Με τον όρο Τέχνη εννοείται η ψυχική δραστηριότητα ή δημιουργία που είναι σημαντική εξαιτίας της έλξης που προκαλεί στα ανθρώπινα συναισθήματα, διεγείροντας τον νου ή και το συναίσθημα. Είναι η δημιουργική έκφραση που μέσα στο έργο ...
Άσε με να σε ανακαλύψω!

Άσε με να σε ανακαλύψω!

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Να περπατήσω στα στενά πλακόστρωτα σοκάκια του μυαλού σου. Κάτω απ' τον καυτό ήλιο και τα γεμάτα φεγγάρια σου. Να γίνω γέφυρα να ενώσεις την καρδιά με το μυαλό σου! Φόβος να μη χωράει. Μόνο αγάπη να γίνεις για την ελευθερία της ψυχής...
Κάθε φορά που δεν τολμάς να ζήσεις τη ζωή..

Κάθε φορά που δεν τολμάς να ζήσεις τη ζωή..

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Πόση δυσκολία.Πόσο δύσκολα είναι οι άνθρωποι.Δύσκολα γελάνε.Δύσκολα μιλάνε.Δύσκολα αφήνονται.Δύσκολα τολμάνε.Πιάνονται σε δίχτυα απελπισίας.Υφαίνουν ιστούς αράχνης και παλεύουν να ξεφύγουν από τις επιλογές τους.Δεν αναπνέουν.Δεν ονει...
Σαν ακρογιάλι θ’ ανοιχτώ!

Σαν ακρογιάλι θ’ ανοιχτώ!

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου  Μια εικόνα, χίλιες λέξεις.Ένας απέραντος ορίζοντας.Χρώματα κι αρώματα, χάρμα οφθαλμών! Ομορφιά όπου και να κοιτάξεις!Γοητευτική, σαγηνευτική, αψεγάδιαστη.Ωριμάζει, ανακυκλώνεται και ανανεώνεται. Ποιος δεν αγάπησε τη φύση;Ποιος δεν...
Μυστικά, ένα χάδι, μια στιγμή.

Μυστικά, ένα χάδι, μια στιγμή.

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου  Ένα χάδι, μια στιγμή.Όσα φέρνει μια στιγμή, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος.Πόση αλήθεια περικλείουν αυτές οι λέξεις.Όσα φέρνει μια στιγμή.Μια στιγμή παρουσίας.Παρουσίας αισθήσεων γεμάτη.Ένα χάδι, ένα άγγιγμα, γνώριμο μα και καινούργι...
Με το βλέμμα στον ουρανό..

Με το βλέμμα στον ουρανό..

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Μια καρδιά στον ουρανό!Το βλέμμα ψηλά!Εκεί που βγαίνει ο ήλιος.Εκεί που υψώνονται τα δέντρα και υμνούν το Δημιουργό!Εκεί που ανταμώνουν οι καρδιές!Το βλέμμα ψηλά!Εκεί που η καρδιά αναπαύεται και αναζωογονείται.Εκεί που αναπνέει πνεύμ...
Μην αργήσεις, θα λιώσουν τα κεριά…

Μην αργήσεις, θα λιώσουν τα κεριά…

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Μυρίζουνε Χριστούγεννα!Έσβησα τα φώτα και άναψα τα κεριά.Σε περιμένω.Αχνό το φως στο χώρο, μα αναμμένο στην καρδιά.Είσαι μακριά και κοντά ταυτόχρονα.Μυρίζω το άρωμά σου και γυρεύω τη ματιά σου.Αυτή τη βραδιά θα αποκοιμηθώ με το χαμόγ...
Ποιος μπόρεσε να απολαύσει το παρόν του, κοιτώντας με το ένα μάτι θυμωμένα στο παρελθόν;

Ποιος μπόρεσε να απολαύσει το παρόν του, κοιτώντας με το ένα μάτι θυμωμένα στο παρελθόν;

Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου Το τέλος μιας κασέτας.Μια χιλιοειπωμένη ιστορία.Η ίδια.Ξανά και ξανά.Ίδιοι άνθρωποι. Ίδιοι ρόλοι.Ίδια λόγια.Στην αρχή έπαιζε ευχάριστα.Άκουγες τα λόγια.Έμενες σε αυτά.Απολάμβανες τη μουσική.Κάποιες φορές κάτι άλλο σου τραβούσε την πρ...