Τίποτα πια, μόνο σιωπή, εγωισμός κι ένας λυγμός που ποτέ δεν έγινε δάκρυα.
Γράφει η Μαρία Χριστοδούλου
Ένας λυγμός που καραδοκεί μα ποτέ δεν ξεσπάει, ένα κύμα που κτυπάει τα βράχια μα ποτέ δεν ξεχύνεται, ένα δάκρυ που θολώνει την ματιά μα ποτέ δεν κυλάει.
Αυτό είχε μάθει στη ζωή του, αυτός ήταν ο τρόπος που ήξερε να ζει και να βι...