Εκεί που τελειώνουν τα “πρέπει” και τα “μη” ξεκινάνε τα δάκρυά σου
Γράφει η Άντζελα Καμπέρου
Γύρισε και κοίταξε γύρω της, σε ένα άδειο δωμάτιο, πάνω σε ένα άδειο κρεβάτι καθισμένη.
Έψαχνε να βρει κάτι να χαμογελάσει μα τίποτα δεν έβλεπε. Τα πάντα γύρω της την πονούσαν, μαχαίρια ήταν οι αναμνήσεις και καρφώνονταν με δύνα...