Loading posts...
Και μεγαλώσαμε, κι ο μόνος που μπορεί να μας σώσει, είναι ο εαυτός μας.

Και μεγαλώσαμε, κι ο μόνος που μπορεί να μας σώσει, είναι ο εαυτός μας.

Γράφει ο Y Factor Κάποτε είχα μια φυσιολογική ζωή. Μετά μεγάλωσα. Πήγα πολλές φορές σε κηδείες φιλιών και σχέσεων. Αρκετές από αυτές τις φορές ήξερα από πριν, καθόμουν και κοιτούσα σε ένα κενό τάφο περιμένοντας απλά να γεμίσει. Και πάντα ήλπιζα μέχρι ...
Μεγαλώνω, αλλάζω, τολμάω και ζω!!

Μεγαλώνω, αλλάζω, τολμάω και ζω!!

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή Μεγαλώνω… Μια τούρτα με κεράκια αναμμένα με περιμένει να κάνω μια ευχή. Κλείνω τα μάτια, σε μια γρήγορη αναδρομή στο πριν, στο τώρα μου, στο αύριο. Μεγαλώνω, μα δε με αγχώνουν τα χρόνια που περνάνε. Ούτε η ηλικία μου με ενοχλε...
Αχ ρε μάνα μεγάλωσα κι έγινα ό,τι φοβόμουν πιο πολύ. Εσύ.

Αχ ρε μάνα μεγάλωσα κι έγινα ό,τι φοβόμουν πιο πολύ. Εσύ.

Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη Μεγάλωσα κι άλλαξαν πολλά! Μεγάλωσα και μίκρυνε η ελευθερία μου κι ο χρόνος. Όχι μόνο αυτός που μου απομένει να ζήσω, αλλά και ο άλλος, ο ελεύθερος, ο χρόνος που έχω για να ξοδεύω αποκλειστικά για εμένα. Μεγάλωσα και δεν είναι μόνο...
Μεγαλώνω σου λέω.. και φοβάμαι!

Μεγαλώνω σου λέω.. και φοβάμαι!

Είμαι ένα παιδί. Ένα μεγάλο παιδί. Φοράω το μπλουτζήν μου με αθλητικά παπούτσια και πετάγομαι έξω από το σπίτι. Γελάω δυνατά, κάνω πλάκες στους φίλους μου, τσαλακώνομαι..  Πόσο χρονών νιώθω; καμία δεκαπενταριά; κάπου εκεί. Τρέχω στη δουλειά, στο σπίτι, από...
Είναι που τα χρόνια περνάνε, κι εγώ δεν θέλω να σας χάσω

Είναι που τα χρόνια περνάνε, κι εγώ δεν θέλω να σας χάσω

Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου Είναι που τα γενέθλιά σας με μελαγχολούν κι οι ευχές τους το ίδιο. Είναι γιατί δε θέλω να μεγαλώνετε. Είναι που με το χρόνο θυμώνω γιατί τις μνήμες ξεμακραίνει. Είναι που σας χρειάζομαι ακόμα και σας έχω ανάγκη για πολλά...
Αλλάζουν οι άνθρωποι γύρω μου και σκοτώνουν τα όνειρα πριν γεράσουν.

Αλλάζουν οι άνθρωποι γύρω μου και σκοτώνουν τα όνειρα πριν γεράσουν.

Γράφει η Blonde Commando Μεγαλώνω. Κοιτάζομαι στον καθρέπτη και βλέπω στο βλέμμα μου την εμπειρία και τη γνώση. Μιλάω λιγότερο. Σκέφτομαι πιο βαθιά. Μα ακόμη ονειρεύομαι…Σα να μην κηλίδωσαν την ψυχή τα χρόνια που έφυγαν, οι άνθρωποι που χάθηκαν, οι μικρές κ...
Κι όσο αποζημιώνω την αγάπη, θα μένω πάντα παιδί.

Κι όσο αποζημιώνω την αγάπη, θα μένω πάντα παιδί.

Θέλω όταν γεράσω, αν καταφέρω κάποια στιγμή στο μέλλον να περηφανευτώ ότι γέρασα, να θυμάμαι μόνο τα όμορφα πράγματα που έζησα σ’αυτή τη ζωή. Κι αν θυμάμαι και τα άσχημα, να μπορώ να τα τυλίγω κι αυτά με μια συννεφιασμένη, αλλά περήφανη μνήμη, ότι τα πάλεψα κα...
Μετά από εσένα, ευτυχώς άλλαξα!

Μετά από εσένα, ευτυχώς άλλαξα!

Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη Τον τελευταίο καιρό σκέφτομαι πόσες από τις στιγμές μου ξόδεψα αποκλειστικά για σένα. Πόσα κομμάτια μου που μου άνηκαν αποκλειστικά και με χαρακτήριζαν τα σπατάλησα προκειμένου να αλλάξω, να τροποποιηθώ και να χωρέσω σε όσα ήθελες ...
Μεγαλώνω ρε γαμώτο. Κι όποιον με διαβάζει, τον διώχνω..

Μεγαλώνω ρε γαμώτο. Κι όποιον με διαβάζει, τον διώχνω..

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Κάποτε φοβόμουν ότι θα μεγαλώσω. Θα μεγαλώσω και θα αλλάξω. Μετά φοβόμουν ότι δεν θα προλάβω να μεγαλώσω. Ότι δεν θα προλάβω να ζήσω. Και τώρα; Τώρα μεγαλώνω και δακρύζω. Γιατί δεν έχω κάτι να φοβάμαι. Δεν φοβάμαι μήπως αλλάξω...
Κάθε λίγο και λιγάκι πέφτω από τα σύννεφα. Δεν είσαι εδώ να με σηκώσεις, μαμά.

Κάθε λίγο και λιγάκι πέφτω από τα σύννεφα. Δεν είσαι εδώ να με σηκώσεις, μαμά.

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής. Μαμά, κλαίω.. Και δεν είναι σαν τότε που κατάλαβα ότι έσπασα το αγαπημένο σου βάζο. Έσπασε η καρδιά μου, τώρα. Θρύψαλα έγινε και δεν μού‘μαθες ποτέ, πώς είναι να μαζεύω τα κομμάτια της. Δεν μου τό’δειξες, μαμά. Μαμά, με κοροϊδεύουν...