Tagged as: Νατάσσα Σπύρου

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου Πάντα θα με βρίσκεις εκεί, στον δικό μας τον Αύγουστο. Στα ζεστά μεσημέρια του και στα δροσερά αξημέρωτα βράδια του. Στα πετρόχτιστα καλντερίμια που περπατήσαμε με πόδια γυμνά και χέρια δεμένα. Θα με βρίσκεις εκεί, σε καθάριες ακρογιαλ...

Γράφει η Νατάσσα Σπυρού Δεν με νοιάζει ποιος ήσουν, που κοιμόσουν, που άφηνες τα χάδια και τα φιλιά σου, ποια μάτια κοιτούσες και ποιους ουρανούς ατένιζες πριν από εμένα. Δεν με νοιάζει εάν ήσουν ο κακός λύκος στο παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας. Για μένα ο ...

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου Στα μάτια, μόνο εκεί να κοιτάς. Εκεί θα διαβάσεις όλα όσα θέλει η ψυχή να σου πει. Όλα όσα το μυαλό δεν βρίσκει τις λέξεις να σου περιγράψει, όλα όσα η καρδιά φωνάζει και δεν μπορούν να ακουστούν. Εκεί φαίνεται ο άνθρωπος, από την ματι...

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου Μη φοβάσαι! Ξέρω πως νιώθεις, ξέρω πως είναι να αισθάνεσαι την καρδιά σου να χτυπάει σαν τρελή. Κάθε χτύπος και πόνος, αγωνία και η ανάσα κοφτή, γρήγορη. Νιώθεις να χάνεσαι μέσα σε μια δίνη συναισθημάτων χωρίς να μπορείς να ελέγξεις το...

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου Και ήρθε μια στιγμή που δεν την περίμενα. Μια στιγμή που την είχα ξεγράψει και δεν πίστευα ποτέ πως θα ήμουν εγώ πρωταγωνίστρια στο σενάριο της. Ο έρωτας είναι απαιτητικός και απόλυτος. Βάζει τους όρους του και γράφει τα θέλω του με αν...

Γράφει η Νατασσα Σπύρου Ζωή βαλμένη σε κουτάκια, βολεμένη, τέλεια παρουσιασμένη για το φαίνεστε, και η ουσία; Ζωή υπό του μηδενός. Έξω καλοκαίρι, οι πατούσες να καίνε στην άμμο μα εσύ να κρυώνεις. Η ψυχή σου παγωμένη, όπως και το χαμόγελο στα χείλη σου. Συνήθ...

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου Κάνε μια στάση, σταμάτα, πάρε βαθιές αναπνοές. Σκέψου πριν πας ένα βήμα πιο πέρα. Τι κυνηγάς άραγε; Τι ψάχνεις και με μέχρι που είσαι διατεθειμένη να φτάσεις; Δεν σε άκουσα, μίλα καθαρά. Την ευτυχία που κυνηγάς δεν θα την φτάσεις ποτ...

Γράφει η Νατάσσα Σπύρου Είμαι μαζί σου γιατί ο κόσμος δεν σου μοιάζει. Σ’ αγαπώ γιατί πάντα αναζητούσα το κάτι άλλο, το κάτι διαφορετικό. Αλλιώτικο παιδί και εγώ σε ένα κόσμο που μέσα του ένιωθα μόνη. Παρέες ανούσιες με λόγια αδειανά, ανίκανα να γεμίσουν τα κ...