Tagged as: νοιάξιμο

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Θυμάμαι εκείνη την ημέρα που μου είπες ότι θες να φύγεις. Δε ξεχνάω ούτε λεπτό, ούτε δευτερόλεπτο. Πάγωσε ο χρόνος, μαρμάρωσε η ψυχή μου. Τι και αν δεν σε άφησε ο εγωισμός σου να δεις καθαρά, να ζυγίσεις τις επιπτώσεις που θα έχει ...

Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου. Μούσκεψα πολύ το μαξιλάρι μου εχθές το βράδυ. Όλα μου ήρθαν στο μυαλό. Το πώς σε γνώρισα, το πώς με πλησίασες, το πώς σου είπα το ναι.. Το πώς ξεκίνησε μια υποτυπώδης σχέση, πολύ απλή, παιδιάστικη ή και εφηβική στην αρχή και πώς αυ...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Πώς το έλεγε εκείνο το λαϊκό άσμα; «Δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής». Όχι, δεν είναι. Όσο είναι παιδί τουλάχιστον. Όσο είναι παιδί, έχει άγνοια κινδύνου και παίρνει τα ρίσκα χωρίς σκέψη, χωρίς δεύτερη ματιά στο τι αφήνε...

Οι περισσότεροι από μας τείνουμε να δίνουμε ιδιαίτερη έμφαση στην άποψη των άλλων για το άτομό μας. Επιδιώκουμε να είμαστε αρεστοί και να μας αποδέχονται, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι. Ωστόσο, στο βωμό του κοινωνικού στάτους συχνά θυσιάζονται η ευτυχία κι η ψυ...

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου Όλοι μας από την πρώτη στιγμή που αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε τον εαυτό μας, έχουμε μνήμες από τους γονείς μας να μας προσέχουν, να μας μαλώνουν, να μας καθοδηγούν. Στην πορεία προς την εφηβεία, αυτή η προσοχή αρχίζει να μετατρέπε...

Γράφει η Έφη Νερούτσου Γενικά δεν στεναχωριέμαι για πολύ και για πολλά πράγματα στην ζωή. Ωστόσο υπάρχουν στιγμές που προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι το πως πρέπει να αντιδρώ σε μερικές καταστάσεις.  Είναι όμορφο να σε νοιάζεται κάποιος. Το να μην σε νοιάζε...