Tagged as: παρουσια

  Γράφει η Αγάπη Μποστανίτη Δεν υπήρξα ποτέ καλή στο να οργανώσω το χρόνο μου, να οργανώσω τα χρήματα του μήνα να διαχειριστώ τα συναισθήματά μου, ειδικά το τελευταίο ως εκ θαύματος εκφράζονται κάποιες φορές. Συνεχώς μονοπωλεί τη σκέψη μας η ιδέα...

  Κάθε φορά που τα ψυχικά σου αποθέματα δείχνουν να εκμηδενίζονται, παραδόξως η ελπίδα κάνει την εμφάνισή της απ΄το πουθενά αναθαρρεύοντας το τσακισμένο ηθικό σου. Κάπως έτσι, ρίχνεσαι και πάλι με τα μούτρα για χάρη του έρωτα σε μια μάχη με προεξοφλημέ...

Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη Σήμερα σε είδα μετά από καιρό. Μπορεί να μένουμε τόσο κοντά, να συχνάζουμε στα ίδια μέρη αλλά μετά τον χωρισμό μας σε έβλεπα μονάχα στα όνειρά μου. Ποτέ δεν διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας μετά το χωρισμό μας. Σήμερα, όμως, τα πάντ...

Είναι φτιαγμένος από ένα αδιαπέραστο μετάξι. Ένας άνθρωπος ευαίσθητος, που δακρύζει όταν συγκινείται και συνάμα στιβαρός. Στέκεται πλάι σου σίγουρος και αποφασισμένος, είτε νιώθεις στέρεα την ύπαρξή σου σε αυτόν τον κόσμο,είτε εξαϋλώνεσαι σαν αερικό. Ήταν ο ...

Και ήσυχα όπως κοιμόμουν, ήρθες παλι στον όνειρό μου... Εκεί κάθε φορά! Να μην με αφήνεις να κοιμηθώ. Χαλάλι σου! Αρκεί που είσαι εδώ! Που σε βλέπω έστω έτσι. Σε βλέπω και ξυπνάω με κομμένη την ανάσα. Σαν το στήθος μου να κρατάει την ανάσα μέσα του. Σα...

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου. Δέκα η ώρα. Το τηλέφωνο ακόμα δεν χτύπησε. Το περιμένω, ελέγχω μήπως το χω στο αθόρυβο και δεν το άκουσα. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Κάθε φορά σαν να είναι πρώτη φορά. Μάλλον το κάνεις επίτηδες για να με κάνεις να νιώθω έτσι. Π...

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου. Εσύ που ήσουν; Στα εύκολα. Όχι εκεί. Εκεί είναι όλοι. Έγινες και εσύ οι όλοι… Δεν είναι έτσι η Αγάπη. Η ανάγκη μου νόμιζα ήταν και δική σου. Μάλλον λάθος μου τα έμαθαν. Δεν πρέπει τελικά να περιμένεις τίποτα και από κανέν...