Tagged as: πρέπει

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου. Έλα να παίξουμε με θέλω, με κούρασαν τα πρέπει. Δεν έχω άλλο χρόνο να δώσω σε κανένα από τα καλοφτιαγμένα πρέπει. Έπαιξα μαζί τους όλα τα παιχνίδια, εκείνα με την παιδική αθωότητα και τα άλλα που κρύβουν ενήλικα εγκλήματα. Κι όταν ...

Γράφει η Εύα Αροτσίδου Ένα από τα πιο κοινότυπα διλήμματα, που μας μαρκάρουν από την ώρα που θα γεννηθούμε είναι εκείνου του θέλω-πρέπει. Ποιος δε θυμάται τη μαμά του, να του απαγορεύει παγωτό Γενάρη μήνα, γιατί δεν πρέπει; Ποιος δε σας ρώτησε, μα τι θέλ...

Γράφει η Δήμητρα Αποστολοπούλου. Παλεύω. Τόσα χρόνια μονομαχώ. Σε έναν αγώνα που άλλοτε είναι άνισος και άλλες υπερτερώ. Για εκείνον με τον ίδιο μου τον εαυτό μιλάω. Για εκείνον που τόσα χρόνια συγκατοικούμε στο ίδιο σώμα, μα δρούμε και αντιδρούμε διαφορετικά...

Γεννιόμαστε γυμνοί, αγνοί, αψεγάδιαστοι και απομακρυσμένοι απ’όλες τις ενήλικες εγκληματικές ανοησίες. Και από παιδιά, με το που αρχίσουμε να μιλάμε και να περπατάμε, αρχίζουν να μας φορτώνουν με αυτές. «Μη» και «δεν». Οι σταθερές μονοσύλλαβες λέξεις που στ...

Γράφει η Χριστίνα Λιλοπούλου  Στην ζωή μας ζούμε μόνο μια φορά. Η μάχη ανάμεσα στα «πρέπει» και στα «θέλω» είναι μια μάχη που μας ορίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ο άνθρωπος αισθάνεται να συγκρούεται μέσα του σε κάθε βήμα του ή δίλημμά του η λογική μ...

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού. Η καθημερινότητα και η ζωή μας γενικά είναι γεμάτη υποχρεώσεις και “πρέπει”. Πρέπει να σηκωθούμε το πρωί και να είμαστε στην ώρα μας στη δουλειά μας, πρέπει να είμαστε τυπικοί και σωστοί ώστε να μας κρατήσουν και να μην την χάσουμε, ...

Γράφει η Ελένη Αράπη. Η θέση της σύγχρονης Γυναίκας είναι πολύπλοκη και επιβαρυμένη. Από μικρή σκύβει το κεφάλι και ακολουθεί το μονοπάτι που κάποιοι άλλοι έστρωσαν γι΄αυτήν. Καλό παιδί, άριστη μαθήτρια, τέλεια επαγγελματίας, πανέμορφη, πιστή σύζυγος, πρότυπο...

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής. Έρωτες που εξαντλούνται σε χρησιμοποιημένα προφυλακτικά. Έρωτες τάχα ονειρεμένοι, πλήρεις ημερών που καταλήγουν σε ρημαγμένες νύχτες, ποτισμένες μ’ενοχές. Ανέραστα ιδρωμένα σεντόνια, χιλιοτσαλακωμένα, μπερδεμένα με υποσχέσεις αιώνια...

Γράφει η Έφη Νερούτσου. Πόση δηθενιά υπάρχει στον κόσμο που ζούμε; Πόσο όλοι το παίζουμε κάτι άλλο από αυτό που είμαστε; Πόσο θέλουμε να κάνουμε κάτι και δεν το κάνουμε για να μην σχολιαστεί; Είχα μια συζήτηση τις προάλλες για τις σχέσεις και απορούσα πώς γί...