Tagged as: πόνος

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Δεν σου φαινόταν! Ειλικρινά δεν σου φαινόταν, πως πίσω απ' το γλυκό σου βλέμμα, έκρυβες τόσες ανασφάλειες. Είχες φορέσει τη μάσκα του ευθύ κι ειλικρινή κι έπαιζες με μεγάλη επιτυχία το ρόλο σου. Σου πήρε καιρό να με πείσεις, πως ...

Γράφει η Νίκη Ατζέμογλου Kανένας  δεν έχει φίλο τον πόνο. Κάθε φορά που σου χτυπά την πόρτα, του κλείνεται αυτή κατάμουτρα. Όσο επιμένει να τον κεράσεις υπομονή, τόσο εσύ τον αποφεύγεις ως φορτικό και δυσάρεστο επισκέπτη. Άλλο τόσο, όμως, αυτός διπλώνει τα...

Γράφει ο Κώστας Ανδρεόπουλος Στιγμές, ώρες, μέρες, μήνες, χρόνια.. Άλλοτε φεύγει γρήγορα, άλλοτε μένει για λίγο, άλλες φορές μένει πολύ, και άλλες για πάντα.  Τον παίρνεις αγκαλιά, τον χαϊδεύεις ώσπου να μαλακώσει, να σμιλευθούν οι αιχμηρές του γωνίες, ν...

Γράφει η Μπέττυ Κούτσιου Φεύγει ότι αγαπώ σε αυτή τη ζωή. Έμεινα ξαφνικά σε έναν σταθμό με ένα  κιτρινισμένο  εισιτήριο στο  χέρι. Πρέπει να το είχα βγάλει λογικά απο τότε που ήμουνα πιο μικρή.Τότε που στους μεγάλους σταθμούς  έβρισκα ένα δυνατό  χέρι σ...

Να εύχεσαι μόνο, αυτό που βιώνεις μέσα από τη σχέση να μη τελειώσει. Οι συνέπειες θα είναι ολέθριες. Είναι αυτό, ξέρεις, που βλέπεις τον άλλον και σε δευτερόλεπτα έχεις νιώσει πώς ναι, είναι αυτός. Ο άνθρωπος εκείνος που θα ταιριάξεις μαζί του απόλυτα. Μη ...

Γράφει η Ανθή Γεώργα Είναι τα κρύα υπόγεια πόρτας μεγάλης που δυστυχώς οι περισσότεροι έχουμε διαβεί.. Οι πιο τυχεροί στην αίθουσα αναμονής, να δαγκώνουμε τα δάχτυλά μας από την αγωνία κι αμέσως μετά να τα ενώνουμε σφιχτά με αυτά του διπλανού μας, σιγομο...

Γράφει η Μπέττυ Κούτσιου Μερικοί άνθρωποι πέφτουνε από το ένα μέτρο και σκοτώνονται ακαριαία. Μερικοί άλλοι, γαζώνονται ώρες από σφαίρες  στο κορμί τους και δεν λέει να βγει η ψυχή τους. Ανάλογα με το πόσους πόνους αντέχεις, σου δίνει η ζωή, η αγάπη, ο ...