Tagged as: ρουτίνα

Γράφει η Ελεονόρα Κοκκίνη Τα πιο δυνατά αισθήματα ξεκινούν  ξαφνικά, έτσι δε λένε; Εκεί που δεν το περιμένεις, ένα βλέμμα φέρνει τα πάνω κάτω και δεν είναι κάτι που μπορείς να ξεχάσεις. Η ιστορία ξεκινά αργά και με σταθερά βήματα και πριν το καταλάβεις ένα ...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Πώς το έλεγε εκείνο το λαϊκό άσμα; «Δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής». Όχι, δεν είναι. Όσο είναι παιδί τουλάχιστον. Όσο είναι παιδί, έχει άγνοια κινδύνου και παίρνει τα ρίσκα χωρίς σκέψη, χωρίς δεύτερη ματιά στο τι αφήνε...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Κάποιοι άνθρωποι, είναι κομμάτια μιας ιστορίας που γράφτηκε για να τελειώσει αλλά το τέλος ξέχασε να γραφτεί. Κι έτσι μένουν μισοί, περιμένοντας κάτι. Περιμένοντας κάποιον. Κάποιον να τους γράψει ένα τέλος που να τους αξίζει ή ν...

Γράφει ο Στέφανος Χ. Και σήμερα μετά από μια σάπια μέρα με συγκρούσεις και ψυχική κατάπτωση αντιμετωπίζω ξανά το ίδιο ερώτημα, που επιμένει. Πόσο συνηθισμένοι είμαστε σε όλα όσα μας ενοχλούν; Και αν είμαστε πόσα μπορούμε να κάνουμε όντως για να ξεφύγουμε; Η ...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Καθόμαστε ο ένας απέναντι από τον άλλο. Παραγγέλνουμε συμπληρώνοντας ο ένας την φράση του άλλου. Παίρνεις τα μανιτάρια από το πιάτο μου, παίρνω τα κρεμμύδια από το δικό σου. Συγχρονισμένες κινήσεις μιας καλοκουρδισμένης μηχανής...