Tagged as: τέλος

Γράφει η Ελεονόρα Κοκκίνη Τα πιο δυνατά αισθήματα ξεκινούν  ξαφνικά, έτσι δε λένε; Εκεί που δεν το περιμένεις, ένα βλέμμα φέρνει τα πάνω κάτω και δεν είναι κάτι που μπορείς να ξεχάσεις. Η ιστορία ξεκινά αργά και με σταθερά βήματα και πριν το καταλάβεις ένα ...

Γράφει ο Άγγελος Μοναχικός Με δυο λέξεις, δυο φορές νεκρός. Ήταν το ομορφότερο που δεν αρκούσε στο παρόν. Ήταν το παρελθόν που αδημονούσε να γίνει μέλλον. Ήταν το μέλλον που κατέληξε σε παρελθόν. Σε μια κοινή ζωή όπου οι προσπάθειες μεταμορφώνονται σε β...

Γράφει η Νόνη Διολή Εξωτερικό:  Η ταμπέλα γράφει ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ -  ΕΠΕΙΓΟΝΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ Εσωτερικό: Αίθουσα αναμονής έξω από τα ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ Ακούγεται η φωνή του γιατρού «το κάταγμα δυστυχώς ήταν συντριπτικό, όλα μέσα της σπασμένα, τίποτα στη θέση του, τί...

Γράφει η Νένα Παπαδοπούλου «Συγχώρεσε με, ξέχνα τα όλα και πάμε μαζί παρακάτω. Αφού με αγαπάς και σ αγαπάω, δεν γίνεται να χαθούμε από ένα λάθος. Θα μπορούσες κάλλιστα στην θέση μου να ήσουν εσύ. Σκέψου το και ξαναμιλάμε αύριο.» Αυτά ήταν τα λόγ...

Γράφει η Μαρία Χριστοδούλου Μην επιμένεις, δε θα σου ανοίξω να μπεις, όσο θες χτύπα, εγώ θα σε αγνοώ γιατί αυτό σου αξίζει! Εσύ με αλλάζεις και είσαι ψεύτικος, για όλα εσύ φταις. Για την λανθάνουσα κρίση μου, για τα μεγάλα μου όνειρα, για την απογοήτευση κ...

Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου. Έλα.. πάρε με μακριά! Πρέπει να φύγω από το σκοτάδι. Αντίκρυσα το φως πριν λίγο, εκεί.. βαθιά στο τέλος του τούνελ μου. Μα, γιατί ακόμα είμαι στο σκοτάδι; Προχωρώ, βαδίζω σιγά, σου κρατώ το χέρι, σε νιώθω. Σε νιώθω όλο και περισσότ...

Γράφει η Μαρία Κοψιδά Μάζεψέ τα και φύγε! Μη διστάσεις και μην κοιτάξεις πίσω. Πάρτα όλα! Δεν θέλω αργότερα να βρεις τη γνωστή  δικαιολογία ότι κάτι ξέχασες και να έρθεις ένα απόγευμα να μου ταράξεις την ηρεμία. Φύγε! Γιατί αν μείνεις λίγο ακόμα θα το...