Tagged as: φυγή

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου Αυτό που νιώθεις χαμένος. Αυτό που νιώθεις πως τίποτα δεν έχει αξία. Αυτό που είσαι μόνος σε ένα κόσμο γεμάτο φασαρία και εσύ εκεί μέσα  στην δικιά σου ησυχία. Να προσπαθείς να φανείς και να μην φαίνεσαι πουθενά. Αυτό που νι...

Γράφει The Y Factor. Λένε ότι η εμπιστοσύνη κερδίζεται.  Ότι πρέπει ο άλλος να σου αποδείξει ότι την αξίζει προκειμένου να την παρέχεις, για να νιώσεις ότι μπορείς να στηριχτείς πάνω του. Στην εχεμύθειά του, στην αξιοπιστία και την εντιμότητα που διαθέτει. ...

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου «Ήθελα να ‘ξερα πού χάνεσαι κάθε φορά που τσακωνόμαστε. Να ‘ξερα μόνο πού πηγαίνεις.» Κάθε καβγάς η ίδια κατάληξη τον τελευταίο καιρό. Εγώ, να φεύγω κι εκείνος να φωνάζει για την τελευταία κουβέντα που δεν πρόλαβε ακ...

Γράφει η Τάμι Γκεκτσιάν. Τι κάθεσαι και πολεμάς; Σήκω! Τρέξε! Η δειλία σε περιμένει, ήδη στολίστηκε με ακριβοθώρητα όνειρα. Γιατί να πολεμήσεις για κάτι που αξίζει; Βρες την εφήμερη, εύκολη χαρά, ίσως αυτά να είναι για σένα τα ιδανικά. Αν μείνεις θα χρειαστε...

Γράφει η Βάλια Κ. Θύμισες τις λένε και είναι εκεί για να σου θυμίζουν στιγμές από την ζωή σου. Άλλοτε όμορφες που σου φέρνουν χαμόγελο στα χείλη και άλλες που όσο και να προσπαθείς δε μπορείς να ξεχάσεις τον πόνο που ένιωσες! Έρχονται χωρίς να σε ρωτήσουν...

Γράφει η Κρυσταλλένια Γαβριηλίδου. Εκπτώσεις λοιπόν και αγοράζεις μανιωδώς μισό τιμής, κάτω του κόστους ότι βρεις σε ξεπούλημα, απλά για να γεμίσεις τη ”ντουλάπα”. Με πράγματα που μπορεί και να μη χρειάζεσαι. Τι μπορεί δηλαδή, τα περισσότερα αν όχι όλα είναι ...

Γράφει η Αριάδνη Αρβανίτη. Ξέρεις... Κουράστηκα να κάνω υπομονή. Κουράστηκα να περιμένω... Κουράστηκα να προσμένω απλά έναν ίσκιο σου... Να έρθεις θέλω! Εδώ σε θέλω! Εδώ! Δίπλα μου, μαζί μου πως το λένε; Να μου κρατάς το χέρι, να σε αγγίζω, να με χαϊδεύεις, ...

Γράφει η Άντζελα Καμπέρου. Σου μιλάω με ακούς; Μην φεύγεις, πρέπει να μιλήσουμε. Έχω να σου πω. Έχεις να μου πεις. Μην το ξεχνάς. Πως μπορείς και ξεχνάς; Τόσο αδιάφορο ήταν για εσένα όλο αυτό; Γιατί δεν μου μιλάς; Γύρνα έστω να με κοιτάξεις. Να ...

Γράφει η Κλεψύδρα. Βγήκε στο μπαλκόνι. Πορτάκι - κλουβάκι ανήθικα υποκοριστικά. Ένα χέρι, ένα καναρίνι, του χαιδεύει το κεφάλι απαλά  με το δάχτυλο, προσεκτικά, σα κόσμημα αφόρετο, ακριβό και ξένο, μα τα μικρά του  φτερά τα κρατάει. Αδίαφορη στο στριφνό γου...