Loading posts...
Τον φόβο, τον νικάς με το “μαζί”. Και σήμερα, μαζί!

Τον φόβο, τον νικάς με το “μαζί”. Και σήμερα, μαζί!

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Με έχεις μπροστά σου και τώρα τα ξέρεις όλα. Είναι όλα απλωμένα μπροστά σου ξεκάθαρα. Κάθε "θέλω", κάθε "μπορώ", κάθε "μείνε" και κάθε "φύγε". Όλα απλωμένα. Καθαρά. Απόλυτα. Και τώρα πες μου τι θα γίνει με το φόβο; Ναι. Μόνο για το...
Απόψε θα σου πω ένα παραμύθι για μια αγάπη, έναν έρωτα και ένα φόβο.

Απόψε θα σου πω ένα παραμύθι για μια αγάπη, έναν έρωτα και ένα φόβο.

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Κλείσε τα μάτια σου. Κοιμήσου. Κάθε νύχτα το ίδιο κάνω. Σε αφήνω να κοιμηθείς. Κλείνω πού και πού κι εγώ τα μάτια μου για να σε πείσω πως κοιμάμαι. Ηρεμώ Κοιμήσου σου λέω.. είναι τόσα που θέλω να σου πω και σήμερα, κι όσο δεν κοιμάσ...
Αγαπά δυνατά, η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Αγαπά δυνατά, η ζωή είναι λίγη και λήγει!

Γράφει η Έφη Παναγοπούλου Πόσα κουτάκια έφτιαξες τόσα χρόνια για να αποφύγεις την αγάπη, για να προσπεράσεις το νοιάξιμο; Το κουτάκι των αναμνήσεων. Φαντάζομαι εκεί μέσα έκλεισες όλες τις καλές στιγμές που πέρασες και δεν άφησες να σε στιγματίσουν. Κάθε καλ...
Εσύ, ως πότε θα φοβάσαι να ζήσεις;

Εσύ, ως πότε θα φοβάσαι να ζήσεις;

Γράφει η Αριάδνη. Κι αν σε ρωτήσω τι φοβάσαι, αυθόρμητα θα μου πεις τα φίδια ή τα ποντίκια ή οτιδήποτε άλλο που όταν το δεις να κινείται, τρέχεις να κρυφτείς! Με μια δεύτερη σκέψη θα θυμηθείς την υψοφοβία ή την κλειστοφοβία που έχεις κι άντε να αναφέρεις και τ...
Τίποτα δεν αλλάζει, αν δεν επιλέξεις να κάνεις ένα βήμα πέρα από τον φόβο.

Τίποτα δεν αλλάζει, αν δεν επιλέξεις να κάνεις ένα βήμα πέρα από τον φόβο.

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Διστακτική, μέσα στο φως. Μάγουλα ροδοκόκκινα, χείλη που καίνε, μάτια σμιλεμένα από μπρούτζο. Μάτια μικρά σφιγμένα στην αγκαλιά ενός χαμόγελου. Μια μέρα στα χρώματα από πινελιές της άνοιξης και πιτσιλιές καλοκαιριού. Μια μέρα ιδια...
Αντίο φόβε μου! Με κούρασες και δεν σε χρειάζομαι πια.

Αντίο φόβε μου! Με κούρασες και δεν σε χρειάζομαι πια.

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή Και τώρα οι δυο μας. Έφτασε η ώρα να σε αντιμετωπίσω. Καιρό τώρα σε αποφεύγω, κάνω σα να μην υπάρχεις και σε αγνοώ, ελπίζοντας πως θα εξαφανιστείς. Όμως εσύ είσαι πάντα εκεί, να στοιχειώνεις τη ζωή μου και να βάζεις τρικλοποδιές στα ...
Φαντάσου να σε αγαπήσει ένας άνθρωπος που θα γαληνέψει μέσα σου όλους τους φόβους.

Φαντάσου να σε αγαπήσει ένας άνθρωπος που θα γαληνέψει μέσα σου όλους τους φόβους.

Γράφει η Δήμητρα Γιαννοπούλου Φαντάσου να έρθει κάποια μέρα στη ζωή σου ένας άνθρωπος, που - σχεδόν με θράσος - θα επιδιώξει να σε μάθει. Να σε ζήσει. Να απαιτεί από τον εαυτό του να σε κάνει να χαμογελάς. Να σε βλέπει άβαφη, αχτένιστη,μ' ένα μακό μαύρο φ...
Εγώ που λες έρωτα, θα φεύγω πάντα λίγο πριν σου παραδοθώ.

Εγώ που λες έρωτα, θα φεύγω πάντα λίγο πριν σου παραδοθώ.

Γράφει η Δήμητρα Γιαννοπούλου Θα φεύγω πάντα μόλις νιώσω το πρώτο σκίρτημα. Δεν είμαι εγώ για τέτοια τώρα πια. Για πεταλούδες στο στομάχι, υποσχέσεις και μεγάλα λόγια. Τα είπα, τα έχαψα. Ε, φτάνει! Ως εδώ. Έχω ακόμα ανοιχτές πληγές, δε θέλω κι άλλες. Μέσ...
Και τώρα που έγινα όλα όσα εσύ φοβόσουν, έμεινα να φοβάμαι εγώ, εμένα.

Και τώρα που έγινα όλα όσα εσύ φοβόσουν, έμεινα να φοβάμαι εγώ, εμένα.

Θα γίνω ήλιος,που ανατέλλει από τη δύση. Ποτάμι, που ξεφεύγει της πορείας του. Θα γίνω καλοκαίρι με βροχή και χειμώνας με ολάνθιστα λουλούδια. Κραυγή στη σιωπή σου και στίχος στα τραγούδια σου. Θα γίνω η σκιά σου σε απόλυτο σκοτάδι. Μέρα, που δεν ξημερώνε...
Η ζωή ξεκινά, την στιγμή που ξέρεις ποιον φοβάσαι να χάσεις..

Η ζωή ξεκινά, την στιγμή που ξέρεις ποιον φοβάσαι να χάσεις..

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Υπάρχει πάντα μια στιγμή που κλειδώνεις. Κλείνεις ρολά και δεν μπορεί να μπει κανείς. Κλείνεις ακόμα και την πιο μικρή χαραμάδα. Δεν αφήνεις χώρο να περάσει κανείς και τίποτα. Είναι η στιγμή της παραδοχής και της αποδοχής. Είν...