
Έως ότου, ψυχή άψυχη και γω χαθώ.

Γράφει ο Γιώργος Χίτζιος
Σε τρώω και χορταίνω.Κουτά αναρωτιέμαι κι απορώ,πώς μπορείς και ορθό στήνεις ένα κορμί,από καιρό για αληθινή αγάπη πολύ πεινασμένο.Φοβάμαι πιάτο μου χορταστικό, μη σ’ αντικρίσω αδειανό,κι από τα αποφάγια αχόρταγων ψυχών,ζω κουφάρι ζων...