Loading posts...
Είναι και κάτι ψυχές, που δε μοιάζουν με τις άλλες…

Είναι και κάτι ψυχές, που δε μοιάζουν με τις άλλες…

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Είναι και κάτι ψυχές βαριές, ταλαιπωρημένες. Φορτωμένες με τόσα και τόσα. Κουβάδες με λάσπη και μαύρο χρώμα να πέφτουν πάνω τους συνεχώς κι εκείνες εκεί, να προσπαθούν. Είναι και κάτι ψυχές, τσαλακωμένες, τσακισμένες. Γεμάτες ρωγ...
Μη φοβάσαι να εκτεθείς…και γω πληγωμένη είμαι!

Μη φοβάσαι να εκτεθείς…και γω πληγωμένη είμαι!

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Και μιας που δε μιλήσαμε κι απόψε, μίλα μου λίγο για σένα. Χάθηκαν οι γνωριμίες κι οι τίτλοι, έμειναν μονάχα δυο ψυχές γυμνές. Ψυχές εκτεθειμένες στον πρώτο ήλιο του φθινοπώρου. Η μια προσπαθεί να ξαποστάσει στον ίσκιο της άλλης , π...
L. Borges : Δυο ψυχές δεν συναντιούνται ποτέ τυχαία

L. Borges : Δυο ψυχές δεν συναντιούνται ποτέ τυχαία

Το δέντρο των φίλων «Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που μας κάνουν ευτυχισμένους απ΄ την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας. Κάποιους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάϊ μας, βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε, ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχ...
Εκεί που αλητεύουν οι ψυχές μαζί

Εκεί που αλητεύουν οι ψυχές μαζί

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή. Εκεί που αλητεύω… είναι εκεί που γουστάρει η ψυχή μου. Σε σένα. Γιατί έτσι θέλω. Να βαδίζω σε μονοπάτια μυστικά. Να φτιάχνω δρόμους για να φτάσω στην καρδιά σου. Να χτίζω γέφυρες για να βρεθώ κοντά σου. Εκεί που αλητεύω… είνα...