Loading posts...
Η πιο σκληρή φυλακή σου, είναι το μίσος.

Η πιο σκληρή φυλακή σου, είναι το μίσος.

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Κάθε μέρα χτίζεις φυλακές. Φυλακές όπου κλειδώνεις όλα τα συναισθήματα. Πόνος, αγάπη, έρωτας, μίσος. Συναισθήματα που σχηματίζονται με γράμματα κεφαλαία. Πόνος: πόσα δάκρυα κύλησαν χωρίς απαντήσεις; Αγάπη: πόση ξόδεψες και στο πρώτο...
Αγάπα όποιον πραγματικά διεκδικεί με αγάπη την αγάπη σου.

Αγάπα όποιον πραγματικά διεκδικεί με αγάπη την αγάπη σου.

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Αναζητώ τις κατάλληλες λέξεις. Γιατί – βλέπεις – οι λέξεις έχουν τη δύναμη να τραυματίζουν την ψυχή μας. Δεν έχει κανείς το δικαίωμα να γρατζουνάει τα όνειρα, την ηρεμία ή την αγάπη για το τώρα της κάθε στιγμής μας. Μια λέξη είναι α...
Την δική σου καινούρια αρχή, να την κάνεις αυτόφωτα και να είναι η επιλογή σου!

Την δική σου καινούρια αρχή, να την κάνεις αυτόφωτα και να είναι η επιλογή σου!

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Απόψε κατ’ επιλογή θέλω να είμαι εκείνος που βλέπω όταν κλείνω τα μάτια κάθε βράδυ. Να μπορώ να με κοιτάζω στον καθρέφτη με τις ατέλειες και τις ιδιαιτερότητές μου. Να μπορώ να χαμογελάω δυνατά και ακανόνιστα, δίχως να με αγγίζουν τ...
Γίναμε άνθρωποι, μόνο κατ’ όνομα και ταυτότητα..

Γίναμε άνθρωποι, μόνο κατ’ όνομα και ταυτότητα..

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Δεν ανέχομαι να είμαι κομμάτι ενός κόσμου που αλλάζει προς τα πίσω. Ένας κόσμος που μπορεί και καταπίνει την αδικία, μεθά με το έγκλημα και λικνίζεται σε ρυθμούς τιποτένιους. Από πότε όλοι μας δεν έχουμε φωνή; Από πότε μάθαμε να γλε...
Πέρασε καιρός μέχρι να καταλάβω πως κάθε ψυχή χρειάζεται χρόνο.

Πέρασε καιρός μέχρι να καταλάβω πως κάθε ψυχή χρειάζεται χρόνο.

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Χρειάζομαι ανθρώπους πλάι μου. Ανθρώπους που να με κάνουν να χαμογελώ. Να μπορώ να βλέπω τη μέρα στραβά και να της κλείνω το μάτι. Να ανοίγω τα χέρια διάπλατα και να αγκαλιάζω τις όμορφες σκέψεις. Να ανασαίνω βαθιά και να μη φοβάμαι...
Να μάθεις να ζυγίζεις τη ζωής, να μετράς τις μέρες, να δίνεσαι στους ανθρώπους, και να μην ξεχνάς να ζήσεις!

Να μάθεις να ζυγίζεις τη ζωής, να μετράς τις μέρες, να δίνεσαι στους ανθρώπους, και να μην ξεχνάς να ζήσεις!

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Να μάθεις να ζυγίζεις. Τους ανθρώπους. Τα πράγματα. Τις συνθήκες. Τίποτα δεν είναι κομμένο και ραμμένο στη φόρμα μας. Κάποιες φορές θα χρειαστεί να κάνεις επιλογές στη ζωή που ίσως να ανατρέψουν τα πάντα. Φίλοι που διάλεξες συνειδητ...
Για έναν έρωτα εφηβικό που δεν πρόλαβε να ανθίσει..

Για έναν έρωτα εφηβικό που δεν πρόλαβε να ανθίσει..

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Σημείο τομής. Καθετί που ζήσαμε και που γεμίζει τα πλάνα, που παίζει ξανά και ξανά στην ίδια οθόνη. Στιγμές που ήρθαν για να μείνουν, που ρίζωσαν στον κήπο με τις γαρδένιες που τόσο αγάπαγες. Σου άρεσε να κοιτάς με τις ώρες τούτο το...
Οι άτακτοι καιροί φέρνουν άτακτες σκέψεις.

Οι άτακτοι καιροί φέρνουν άτακτες σκέψεις.

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Ξέρω πως δεν είναι εύκολο να μιλάμε για μας. Κάθε πληγή δε προλαβαίνει να κλείσει και κάποιο αγκάθι βρίσκει ευκαιρία να ακουμπήσει δειλά τη σχισμή. Κι εκεί σε πονάει. Η αίσθηση πως κάποιο τόσο δα ξυλαράκι μπορεί να λυγίσει το σώμα σ...
Δε μπορείς να κρύβεις για πάντα τα θέλω σου σε ξένα μπουντρούμια!

Δε μπορείς να κρύβεις για πάντα τα θέλω σου σε ξένα μπουντρούμια!

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Να τολμάς. Όταν σου δίνεται η ευκαιρία να το κάνεις, καν’ το! Τόλμα χωρίς δεύτερες σκέψεις. Μη λογαριάζεις τα δεσμά που θολώνουν τη κρίση, σε καθηλώνουν στη γη και δε μπορείς να αλλάξεις. Κάθε στιγμή σου –σπουδαία και μη- δε μπορεί ...
Δεν σταμάτησες ποτέ να μετράς το χρόνο

Δεν σταμάτησες ποτέ να μετράς το χρόνο

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη Κάθε μέρα μετράς. Αδιάκοπα μετράς. Ειναι τα λεπτά, η ώρα, η μέρα; Δε χρειάστηκε πολλές φορές να κοιτάξεις καν το ρολόι, γιατί ήξερες. Ήξερες και ζήλευες τους ανθρώπους που δεν είχαν την αίσθηση του χρόνου, που δε χρειαζόταν να τρέξο...