Loading posts...
Η πιό μεγάλη μαγκιά είναι ν’αντέχεις το πετσί σου.

Η πιό μεγάλη μαγκιά είναι ν’αντέχεις το πετσί σου.

Γράφει η Luna Punk. Και ξαφνικά το κατάλαβα. Πάσχουμε όλοι μας από overthinking. Ποιό το νόημα τελικά να σκέφτεσαι τόσο πολύ. Δεν αλλάζει κάτι… Πάλι μόνος είσαι. Μόνος με τις σκέψεις σου. Και ξέρειw, θέλει μεγάλα κότσια η μοναξιά. Η  πιo μεγάλη μαγκιά είναι ...
Στις σκοτεινές γωνιές αυτής της πόλης μυρίζει η κατάντια μας

Στις σκοτεινές γωνιές αυτής της πόλης μυρίζει η κατάντια μας

Γράφει η Luna Punk. Οι δρόμοι άδειοι…μια νεκρική σιωπή τους τυλίγει… Περπατάς μόνος,βιαστικός,ελπίζοντας να μην σου συμβεί τίποτα κακό. Γιατί αυτή,είναι μια κακόφημη γειτονιά. Τα πάντα μπορεί να συμβούν ακόμη κι όταν τίποτα δεν φαίνεται να συμβαίνει. Λουκ...
Η αιώνια ομίχλη ενός βρώμικου μυαλού.

Η αιώνια ομίχλη ενός βρώμικου μυαλού.

Γράφει η Luna Punk. Μην σε τρομάζει το γκρίζο της ομίχλης σου.. Το μυαλό σου παίζει περίεργα παιχνίδια.. Δεν ησυχάζει ποτέ.. Συνεχώς κάτι ζητάει..και σε τρώει..δεν σ’αφήνει σε ησυχία μέχρι να βρείς αυτό που ψάχνεις.. Μα τι είναι αυτό  ψάχνεις.. Όλοι κάτι...
Το ταξίδι της ζωής μόνο μια φορά σου χαρίζεται. Γι’αυτό πρόσεχε.

Το ταξίδι της ζωής μόνο μια φορά σου χαρίζεται. Γι’αυτό πρόσεχε.

Γράφει η Luna Punk. Ένα γεγονός.Θα ‘ρθεί η μέρα που θα φύγεις. Σου εύχομαι ν΄αργήσει όσο γίνεται περισσότερο και να μην έρθει παρά μονάχα όταν έχεις ολοκληρώσει το ταξίδι σου σ’αυτόν τον κόσμο. Να το απολαμβάνεις το ταξίδι σου.Ένα είναι και μόνο μιά φορά μας χ...
Ό,τι αφήνεις, σε αφήνει. Έτσι και η ζωή…

Ό,τι αφήνεις, σε αφήνει. Έτσι και η ζωή…

Γράφει η Luna Punk. -Γιατί δε μιλάμε πιά, κατάλαβες;  μου φώναξε. -Δε μιλάμε πιά. Απλώς ξεστομίζουμε λέξεις για λίγο κι ύστερα, σκύβουμε πάλι το κεφάλι και χανόμαστε στον μικρόκοσμο μας. Κοινωνική δικτύωση το λένε όλοι… Προσωπική και τρομαχτική απομόνωση τ...
Το θανάσιμο αγκάλιασμα της θλίψης σου…

Το θανάσιμο αγκάλιασμα της θλίψης σου…

Γράφει η Luna Punk. Η θλίψη είναι επικίνδυνη… Τρέφεται από τον αέρα σου και σου τρυπάει τα σωθικά Κι αν την αφήσεις έχει την δύναμη να σε κατασπαράξει ολοζώντανο. Εμφανίζεται τις νύχτες. Λίγο πριν προλάβει ο Μορφέας να σε πάρει,οι σκέψεις σου θολώνουν το ...
Βουλιάζουμε φίλε χωρίς καμία σανίδα σωτηρίας.

Βουλιάζουμε φίλε χωρίς καμία σανίδα σωτηρίας.

Γράφει η Luna Punk. Ξυπνάς… Βαράς τις αναβολές στο ξυπνητήρι τη μία μετά την άλλη. Ξημέρωσε πάλι. Νιώθεις το κορμί σου βαρύ κι ασήκωτο. Φεύγεις απ’ το σπίτι. Στέκεσαι στο σταθμό, στο ίδιο ακριβώς σημείο που στεκόσουν και χθες. Κοιτάζεις γύρω σου κλεφτά. Ο...
Με τους κόκκους της κλεψύδρας που σου έμειναν, τι σκοπεύεις να κάνεις;

Με τους κόκκους της κλεψύδρας που σου έμειναν, τι σκοπεύεις να κάνεις;

Γράφει η Luna Punk. Κι έρχεται η μέρα που ξυπνάς,κοιτάζεις πίσω σου και απορείς…Που πήγε η ζωή σου; Πότε πέρασε κι εσύ δεν πήρες χαμπάρι?Πως είναι δυνατόν να πέρασε τόσο διαολεμένα γρήγορα; Σαν χθές ήταν που σου’λεγανε όλοι ότι έχεις ακόμη όλη τη ζωή μπροστ...
Έσβησε πια το σ’αγαπώ…

Έσβησε πια το σ’αγαπώ…

Γράφει η Luna Punk. Μες το δικό σου σκοτεινό ωκεανό… μια ξωτικιά, γυμνή και παγωμένη… για όνειρα μίλαγε και τόπους μαγικούς.. μα εσύ δεν άκουγες, την πήρες για χαμένη.. χωρίς φτερά τώρα μονάχη μένει… μες το δικό σου σκοτεινό ωκεανό.. ποτέ δεν πρόσεξες τ...
Πες μου που πάνε όταν πεθαίνουν οι αλήτες…

Πες μου που πάνε όταν πεθαίνουν οι αλήτες…

Γράφει η Luna Punk. ”Πες μου που πάνε όταν πεθαίνουν οι αλήτες.. αφού η ψυχή τους έχει χάσει την πυξίδα..” Κι είπανε πως ήτανε μεγάλος αλήτης απ’ τους μεγαλύτερους… Αυτή ήταν κι η γοητεία του άλλωστε… Τσίτα τα γκάζια κι όπου βγει… Δεν είχε χρόνο για πε...