no*rl*iz Archives - LoveLetters

Εξομολογησεις

Σε παρακαλώ ρε άνθρωπε, ξεβολέψου λίγο!

LoveLetters
13/10/2017
1576 views

Γράφει η NO*RL*IZ Βρέθηκα σε κείνο το χώρο από μια παρόρμηση της στιγμής ένα φθινοπωρινό απόγευμα. Μια απλή παρόρμηση να απαντήσω στην πρόσκληση ενδιαφέροντος εθελοντών για ένα ψυχαγωγικό απόγευμα του κέντρου φροντίδας παιδιών και εφήβων της γειτονιάς μου. ...

Σ’ένα χρόνο που πάλεψες με τον καρκίνο, έμαθα για σένα όσα δεν ήξερα μια ζωή… Κατερίνα μου.

LoveLetters
23/09/2017
1506 views

Γράφει η NO*RL*IZ Ένα χρόνο τώρα αγωνίζεσαι πολύ. Με νύχια και με δόντια να κρατηθείς από παντού. Με τα προγνωστικά εναντίον σου. Και όλους εμάς να κοιτάμε χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Ένα χρόνο τώρα αγωνίζεσαι να ζήσεις. Το θέλεις πολύ. Πιάνεσαι ...

Εκείνα τα σ’αγαπώ που δεν σου είπα ακόμα, μάνα.

LoveLetters
15/09/2017
2110 views

Γράφει η NO*RL*IZ Βρέχει .. μπροστά μου μοσχομυρίζει ο ελληνικός στο μεγάλο φλιτζάνι.. αυτό που μ’αρέσει… όπως μ’αρέσει. Ήρθα να με κεράσεις πρωινό πάλι και να με κακομάθεις μία ακόμα φορά, όπως τόσες άλλες. Κάθε φορά σε κοιτώ και θέλω να γεμίσω από σένα μ...

To βουβό κλάμα, αυτό με τρομάζει ψυχή μου

LoveLetters
08/09/2017
2324 views

Γράφει η NO*RL*IZ Μου είναι τόσο δύσκολο να εξηγήσω κάποιες φορές πώς γίνεται το μυαλό μου να'ναι γεμάτο σκέψεις και παρόλα αυτά να μην μπορώ να τις αραδιάσω απέναντί μου. Δεν με νοιάζει να τις βάλω σε σειρά, μόνο να τις απλώσω μπρος μου, να με διαβάσω ξανά...

Την επόμενη στιγμή, θα την μετρήσω με την ανάσα κομμένη και την ψυχή παραδομένη..

LoveLetters
04/08/2017
1942 views

Γράφει η NO*RL*IZ Αξημέρωτα. Στο μεταίχμιο. Εκεί που το φεγγάρι και το σκούρο του ουρανού αρχίζει να σκορπάει. Σαν τις σκέψεις σου. Σαν τον καπνό του τσιγάρου σου που με τυλίγει ηδονικά. Εκεί, που αντικρίζοντας τη λεπτή γραμμή στο βάθος του ορίζοντα να ετοι...

Το αλκόολ είναι η δικαιολογία για τις αλήθειες που θες να πεις!

LoveLetters
28/07/2017
2354 views

Γράφει η NO*RL*IZ Οι μεθυσμένες κουβέντες λένε πάντα αλήθειες. Το φώναζε ένας πιτσιρικάς με σπρέυ πάνω σε έναν αθηναϊκό τοίχο. Από αυτούς που γίνονται πίνακας σκέψεων, αισθημάτων, κραυγών. Κραυγή απόγνωσης για το παλικάρι. Και ήταν δεν ήταν 18 χρονών. «Κοίτ...

Ψυχολογια

Και τώρα τι θα κάνουμε που δεν γεννήθηκα χαρωπή νοικοκυρά;

LoveLetters
22/07/2017
3820 views

Γράφει η NO*RL*IZ Δεν ξέρω πώς πραγματικά με φαντάστηκες. Όταν άρχισα να σ’ενδιαφέρω περισσότερο εννοώ και ξεκίνησες να πλέκεις σενάρια με happy end και πρωταγωνιστές εμάς. Μου το ‘λεγε πάντως από μικρή η μάνα μου.. «παιδάκι μου θ’ανοίξεις σπίτι κάποτε. Πρέ...

Είναι εκείνο το κομμάτι της ψυχής μου, που δεν ανήκει πουθενά. Ούτε σε εμένα.

LoveLetters
14/07/2017
5123 views

Γράφει η NO*RL*IZ Τρελλό στριφογύρισμα. Είναι αυτή η ώρα που με τσακίζει περισσότερο από όλες. Η ώρα που πέφτω στο κρεβάτι για ύπνο και μόνο να κοιμηθώ δεν μπορώ. Το μυαλό μου κινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα ανατρέχοντας σε κάθε δευτερόλεπτο της μέρας που βα...

Τον φίλο τον μετράς στις σιωπές που έκανε λέξεις και στις λέξεις που έκανε πράξεις.

LoveLetters
07/07/2017
6227 views

Γράφει η NO*RL*IZ Με κοίταξες πάλι. Έτσι όπως ξέρεις εσύ. Ευθύ το βλέμμα και βαθύ. Χαμογελαστό αλλά και σίγουρο. Χωρίς πολλά πολλά. «Τι πάθαμε πάλι?» «Έλα, πάμε για περπάτημα.» Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο ελαφρύ τρέξιμο και στο περπάτημα, εκτονώνετ...

Ο έρωτας που δεν έζησες, είναι εκείνος που σε εκδικείται..

LoveLetters
01/07/2017
10534 views

Γράφει η NO*RL*IZ Σαν παρτίδα paintball ξεκίνησε. Σαν παρτίδα όλα ή τίποτα ανάμεσα σε ιδρωμένα κορμιά πασαλειμμένα με χρώμα που πέθαιναν ξαφνικά και άλλα τόσα που προσπαθούσαν να επιβιώσουν και να γλυτώσουν τις μελανιές. Ζέστη πολλή που δεν πτόησε τα γέλια ...

Tagged as: no*rl*iz