Tagged as: zoe diam

Γράφει η Zoe Diam. Να ακούς τους ανθρώπους δίπλα σου. Να τους ακούς όταν σου μιλούν, όταν σου ανοίγονται, όταν προσπαθούν να μοιραστούν κομμάτια από τη ζωή τους μαζί σου. Ξέρεις, οι περισσότεροι συνήθως δεν ακούμε. Κυριολεκτικά κλείνουμε τ ’αυτιά μας σε ...

Γράφει η Zoe Diam Να φτιάξω αγάπη θέλω. Να την στολίσω με δυο ζευγάρια μάτια. Να την καθίσω απέναντι μου. Να την θαυμάσω έτσι όπως πάει να γεννηθεί. Χαράζεται σε πρόσωπα και αχνοφαίνεται στις κινήσεις. Σε αμυδρά αγγίγματα, στις κόρες που διαστέλλονται. ...

Γράφει η Zoe Diam Πάντα μιλούσα με στιγμές. Ποτέ δεν τις χάριζα με το σταγονόμετρο. Τις ζούσα, τις τραβούσα, τις ξεχείλωνα. Γέμιζα από εικόνες, χαμογελούσα στον άγνωστο. Έκανα κέφι να διασκεδάζω εσένα, εμένα. Δεν μου στέρησα αγκαλιές. Τις χάριζα κι αυτέ...

Γράφει η Zoe Diam. Τι σημασία έχει, όταν για σένα το δευτερόλεπτο, οι ώρες και οι μέρες περνούν χωρίς να τα μετράς; Χωρίς να σε νοιάζει.. Αφού για σένα, άνθρωπε μου, όλα και τίποτα είναι δεδομένα. Δεδομένη η ζωή μας. Κάπου βαθιά μέσα σου γνωρίζεις ότι κα...

Γράφει η Zoe Diam. Αλμύρα. Ναι. Το φιλί σου είχε γεύση από αλμύρα και μέντα. Απρόσμενο μα διαρκές. Τέσσερα απανωτά δικά σου φιλιά. Τελευταία φορά που με φίλησες ήταν ένα χειμωνιάτικο βράδυ του Δεκέμβρη που σε κράτησα σφιχτά και σε αποχαιρέτησα. ...

Γράφει η Zoe Diam   Άνθρωποι που σε χαϊδεύουν και σε αγγίζουν ταυτόχρονα  κι  ας έχει περάσει  χρόνος, χρόνια. Οικειότητα  στα  βλέμματα, στον τρόπο  που αφήνεται  το χέρι χωρίς  ίχνος  αμηχανίας  και  δισταγμού. Ανόητοι απολογισμοί  του μυαλο...

Γράφει η Zoe Diam. Οι ευκαιρίες που άφησες, είναι οι στιγμές που δεν έζησες. Και όσα δεν έζησες, είναι όσα επέλεξες να μην θες να ζήσεις. Και δεν είναι κακό να επιλέγεις. Να ξέρεις τον λόγο, για το πότε θες να μείνεις κάπου και να είσαι σίγουρος για εκεί...

Γράφει η Zoe Diam. Φυλαχτό σε είχα και φρόντιζα να σε φοράω παντού. Συνήθεια βλέπεις. Από μικρή δενόμουν με ότι αντιπροσώπευε την ευτυχία. Ας πούμε ένα ζευγάρι μάτια που κλείνουν μέσα τους όλα τα μυστικά που θα ήθελες να μάθεις. Να σου προκαλoύν την επιθυμ...

Γράφει η Zoe Diam. Τελευταία στριμώχνονται οι λέξεις. Δεν τις αγγίζω, δεν τις θωρώ παρά μόνο γλυκά τις αφουγκράζομαι. Πιάνουν χώρο και στοιβάζονται σε κάθε λογής σκέψης μου. Χαρακτηρίζονται από μικρή, αδύναμη σιωπή. Διστάζουν να γίνουν συλλαβές, να ξαναζω...