[rev_slider alias="my slider"]

Η ευτυχία, μόνο ευτυχία χαρίζει..

Η ευτυχία, μόνο ευτυχία χαρίζει..
Γράφει η Χριστίνα Γαλιάνδρα Σταματάνε τα δάκρυαΠου το γέλιο αντηχεί ως τον Παράδεισο. Ξεκινάει από τα χέρια σουΠου σκούπισαν τον ιδρώταΠου έστρωσαν τραπέζι Από εκεί που σταματάς να τρέχεις.Να φοβάσαι, να χάνεσαι,Η ΕΥΤΥΧΙΑ ξεκινάει από το "Ε" μιας μικρής λέξης...
Continue reading
0 Shares
Έχεις ήδη φύγει..

Έχεις ήδη φύγει..
Γράφει η Ηρώ Αναστασίου  Μένω εκεί, εκεί που δεν άντεξες να σηκώσεις το ουρλιαχτό μου. Εκεί που μ' άφησες να αιμορραγώ μια νύχτα του φθινοπώρου. Κλείνω τα μάτια και βρίσκομαι αλλού, αυτό ηρεμεί το μέσα μου. Γιατί έρχεσαι τις νύχτες όταν κοιμάμαι; Γιατί δεν έρ...
Continue reading
0 Shares
Να διεκδικείς το δίκαιο, τον άνθρωπο που αγαπάς και την ευτυχία σου.

Να διεκδικείς το δίκαιο, τον άνθρωπο που αγαπάς και την ευτυχία σου.
Γράφει η Δώρα Βλαχοπούλου Να μάθεις να διεκδικείς.Να διεκδικείς το δίκαιο, τον άνθρωπο που αγαπάς, τα όνειρά σου, την ευτυχία σου.Οι άνθρωποί μας δεν είναι καρέκλες σε ταχυφαγείο.Έβαλες τη ζακέτα σου στη καρέκλα και «πιάστηκε».Κανείς και τίποτα δεν είναι κανε...
Continue reading
0 Shares
Φίλος, είναι εκείνος που βλέπει αυτό που είσαι, χωρίς να χρειαστεί να του το δείξεις!

Φίλος, είναι εκείνος που βλέπει αυτό που είσαι, χωρίς να χρειαστεί να του το δείξεις!
Γράφει η Κορίνα Παπαδοπούλου  Η φιλία, είναι ένα κομμάτι στη ζωή των ανθρώπων, ίσως από τα σπουδαιότερα. Στη ζωή μόνοι γεννιόμαστε μόνοι πεθαίνουμε κι οι άνθρωποι που πορεύονται μαζί μας στο μεταξύ αυτών των δύο είναι η περιουσία μας. Πάντοτε έλεγα πως η φιλί...
Continue reading
0 Shares
Στο παραπέρα, που αξίζει στην ψυχή να πάει..

Στο παραπέρα, που αξίζει στην ψυχή να πάει..
Γράφει η Ζωή Τριανταφυλλοπούλου Σκέφτομαι πάλι, πλησιάζει Πάσχα και φέτος καταμεσής της Άνοιξης. Άλλο ένα αλλιώτικο Πάσχα που για την ώρα δεν ξέρω που και πως θα με βρει. Ούτε εσύ ξέρεις.Δεν πειράζει, ίσως είναι καλύτερα έτσι για όλους μας.Να έχουμε το τώρα κ...
Continue reading
0 Shares
Χωρίς θέληση, χωρίς τόλμη, χωρίς αισθήματα, το μόνο που έμεινε είναι το αντίο.

Χωρίς θέληση, χωρίς τόλμη, χωρίς αισθήματα, το μόνο που έμεινε είναι το αντίο.
Γράφει η Ιωάννα Ντρε Ήσουν αυτό που δεν ήθελα να γίνεις. Έριξες όλο το φταίξιμο πάνω μου και προσποιήθηκες το θύμα για να αιτιολογήσεις που θέλησες να με χωρίσεις. Ήθελες να πείσεις τον εαυτό σου ότι εσύ ήσουν ο καλός της υπόθεσης για να μη νιώθεις τύψεις που...
Continue reading
0 Shares
Τις λέξεις, τις φτιάχνουν οι άνθρωποι..

Τις λέξεις, τις φτιάχνουν οι άνθρωποι..
Γράφουν η Σοφία Δέδε και η Σοφία Παπαηλιάδου  Λέξεις φίλε μου, απλές λέξεις.Λέξεις που γεννούν συναισθήματα.Λέξεις που ντύνουν συναισθήματα.Λέξεις βαριές.Λέξεις ανάλαφρες.Άλλα λέω, άλλα ακούς, άλλα εννοώ, άλλα καταλαβαίνεις.Αναρωτιέμαι σε ποια γλώσσα μπορείς ...
Continue reading
1 Shares
Αυτόν τον ένα, που θα σε αγαπήσει, όπως είσαι, γι’αυτό που είσαι!

Αυτόν τον ένα, που θα σε αγαπήσει, όπως είσαι, γι’αυτό που είσαι!
Γράφει η Νάνσυ Δημητρακοπούλου Οι ώρες περνάνε δύσκολα όταν είσαι μόνος σου, αν δεν έχεις κάποιον δίπλα σου να πεις μια κουβέντα, να γελάσεις, να ξεχαστείς. Όσο δύσκολα περνάνε οι ώρες όμως, τόσο εύκολα περνάνε τα χρόνια και η ζωή φεύγει μέσα από τα χέρια μας...
Continue reading
2 Shares
Μην διστάσεις να δώσεις αγάπη και επιμονή για εκείνον που αξίζει τον χρόνο σου.

Μην διστάσεις να δώσεις αγάπη και επιμονή για εκείνον που αξίζει τον χρόνο σου.
Γράφει η Πράξια Αρέστη Αν δύο άνθρωποι επικοινωνούν και εκφράζουν αυτά που αισθάνονται με αντίθετο ή διαφορετικό τρόπο ενδέχεται να υπάρξουν συγκρούσεις. Ενδέχεται να υπάρξουν παρεξηγήσεις. Καθένας θα νιώθει ότι ο άλλος προσπαθεί να τον αλλάξει. Καθένας θα νι...
Continue reading
3 Shares
Η ζωή αξίζει, για να την μοιράζεσαι, αρκεί να το θες! Αρκεί να το αντέχεις!

Η ζωή αξίζει, για να την μοιράζεσαι, αρκεί να το θες! Αρκεί να το αντέχεις!
Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου Όσο μου κρατάς το χέρι, σε κάθε δυσκολία, κάθε φορά που χρειάζεται να ανέβω κάπου ψηλά κι είσαι αυτός που ανεβαίνεις και με τραβάς με πείσμα, θυμίζοντας μου πως μπορώ να τα καταφέρω, δε θα τα παρατάω. Όσο είσαι ο φύλακας άγγελος μου,...
Continue reading
0 Shares
Εραστές μιας παγιδευμένης ζωής που την περνούσαν τάχα μου για ονειρεμένη.

Εραστές μιας παγιδευμένης ζωής που την περνούσαν τάχα μου για ονειρεμένη.
Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα Υπάρχουν άνθρωποι μονάχοι. Άνθρωποι σκυθρωποί, μουντοί, άκεφοι, που περπατούν γύρω μας καθημερινά με το βλέμμα τους λίγο χαμένο.. Άλλοτε βρίσκονται ακριβώς δίπλα μας και άλλοτε χιλιόμετρα μακριά. Σε οποία απόσταση και αν βρίσκονται,...
Continue reading
0 Shares
Δεν ξεχνούν το ίδιο εύκολα όλοι, τα “μαζί” που δεν άντεξαν!

Δεν ξεχνούν το ίδιο εύκολα όλοι, τα “μαζί” που δεν άντεξαν!
Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου Και να που φτάσαμε να δώσουμε τέλος, σ' ένα "μαζί" που δεν αντέξαμε. Και να που φτάσαμε να είμαι εγώ εδώ κι εσύ αλλού. Και να που βολεύτηκες σε άλλη αγκαλιά. Και να που ακόμη πονάω... Μα δεν ορίζει ο χωρισμός τα συναισθήματα. Δεν έ...
Continue reading
0 Shares
Load More

Editorial

Γυναίκες, καθημερινές ηρωίδες

Γυναίκες, καθημερινές ηρωίδες
Γράφει η Δώρα Βλαχοπούλου  Γυναίκα. Λέξη ουσιαστικό. Γένους θηλυκού. Γυναίκες. Πλάσματα φτιαγμένα με δύναμη και αντοχή.Δεν γεννιούνται με αυτά. Πασχίζουν καθημερινά να τα αποκτήσουν. Να σταθούν στα πόδια τους και να υψώσουν το κεφάλι. Να λογαριάζονται ως ίσες...
Continue reading
4 Shares
Για χάρη της, έμειναν οι άγγελοι απροστάτευτοι.

Για χάρη της, έμειναν οι άγγελοι απροστάτευτοι.
Γράφει ο Ιάκωβος Καζαντζής Μόλις γνώρισα έναν άγγελο. Έναν έκπτωτο άγγελο. Στην αληθινή αγάπη πίστεψε, δίπλωσε τα φτερά του να την αγκαλιάσει. Θέλησε να την κρύψει από τους υπόλοιπους αγγέλους και να ζήσει τον έρωτα μαζί της.Το έμαθαν οι άγγελοι και τον τιμωρ...
Continue reading
3 Shares
Η δική μου Ιθάκη, έχει τη μορφή σου..

Η δική μου Ιθάκη, έχει τη μορφή σου..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Άκου ψυχή μου.Για μένα η Ιθάκη, δεν ήταν ποτέ προορισμός, ούτε και μέρος που θέλησα να πάω.Για μένα η Ιθάκη μου, ήταν πάντα ένα άγνωστο πρόσωπο.Ταξίδευα για εκεί που ήξερα πως κάποτε πρέπει να φτάσω κι ας μην ήξερα το πρόσωπο που θα ...
Continue reading
32 Shares
Για εκείνους τους ανθρώπους, που το «εδώ» και το«μαζί», είναι πράξεις.

Για εκείνους τους ανθρώπους, που το «εδώ» και το«μαζί», είναι πράξεις.
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου Αν γνωρίσεις άνθρωπο που στα δύσκολα δεν θα σου πει «είμαι εδώ» αλλά θα τον βρεις στο πλάι σου οποία στιγμή και να κοιτάξεις, κρατά τον. Αν γνωρίσεις άνθρωπο που δεν θα αρκεστεί στη θεωρεία των τσιτάτων περί δυσκολιών, ευκολιών, και...
Continue reading
28 Shares
Μην σε ακρωτηριάσεις, για να ταιριάξεις με ένα άλλο μισό.

Μην σε ακρωτηριάσεις, για να ταιριάξεις με ένα άλλο μισό.
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου  Μπορεί να πεθαίνεις μόνο μια φορά, μα γεννιέσαι δυο. Ένα πράγμα που μαθαίνεις μεγαλώνοντας, είναι πως γεννιέσαι δυο φορές. Τη μια όταν το αποφασίσει η μοίρα. Την δεύτερη, όταν το αποφασίσεις εσύ. Η πρώτη, είναι το μάθημα. Η δεύτερη...
Continue reading
8 Shares
Load More

Featured

Να διεκδικείς το δίκαιο, τον άνθρωπο που αγαπάς και την ευτυχία σου.

Να διεκδικείς το δίκαιο, τον άνθρωπο που αγαπάς και την ευτυχία σου.
Γράφει η Δώρα Βλαχοπούλου Να μάθεις να διεκδικείς.Να διεκδικείς το δίκαιο, τον άνθρωπο που αγαπάς, τα όνειρά σου, την ευτυχία σου.Οι άνθρωποί μας δεν είναι καρέκλες σε ταχυφαγείο.Έβαλες τη ζακέτα σου στη καρέκλα και «πιάστηκε».Κανείς και τίποτα δεν είναι κανε...
Continue reading

Serendipity

Βιβλιοκριτική: Πατρίδα – Φερνάντο Αραμπούρου

Βιβλιοκριτική: Πατρίδα – Φερνάντο Αραμπούρου
Γράφει η Περσεφόνη Χρυσαφίδου  Το μυθιστόρημα του Αραμπούρου ξετυλίγει την ιστορία δύο οικογενειών, Βάσκων στην καταγωγή, που οι ζωές τους σημαδεύτηκαν από τον εθνικό διχασμό. Η μία οικογένεια χάνει τον πατέρα από τρομοκρατική επίθεση, ενώ η άλλη θρηνεί για έ...
Continue reading