Γράφει η Βέφα
Όλοι την ζητάμε, γινόμαστε αποκλειστικοί εκπρόσωποί της, αλλά κανένας δεν θέλει την αλήθεια του άλλου. Θέλουμε την αλήθεια που θέλουμε να ακούσουμε, αυτή που θα μας απαλύνει τον πόνο, που μας διώξει τον φόβο, τον θυμό…. «Με πρόδωσες, μου είπες ψέματα, με αγνόησες», φωνάζουμε απελπισμένα, αραδιάζοντας κατηγορίες που στην ουσία είναι γεγονότα και πίσω τους κρύβονται οι αλήθειες που (δεν) ζητάμε με τον δάχτυλο σηκωμένο στο πρόσωπο του άλλου, λες και όλα γίνονται εν αγνοία μας.
Αλήθεια, αντέχεις την αλήθεια; Ακόμα κι αν την ακούσεις, θα την αντέξεις, ή θα την χρησιμοποιήσεις για να επιβεβαιωθείς;
«Γιατί με πρόδωσες;» φωνάζει κλαίγοντας μια γυναίκα μπροστά στον γεμάτο τύψεις και ενοχές άντρα της, και εγώ αναρωτιέμαι, πόσα πράγματα γίνανε η δεν γίνανε πριν από αυτό, πόσα σημάδια αγνόησε, πόσες συμπεριφορές, πόσες αλήθειες πέρασαν πριν από το ψέμα… Εσύ που ήσουν; Ο άνθρωπος δεν αλλάζει μέσα σε μια μέρα και τίποτα δεν τυχαίνει. Δεν είναι οι άνθρωποι ατυχήματα η συμπτώσεις, είναι επιλογές, είναι πράξεις απελπισίας, είναι «είμαι εδώ», είναι «χάνομαι» και «χανόμαστε». Και τώρα που οι φόβοι σου επιβεβαιώνονται και η προδοσία είναι γεγονός, τώρα υπάρχει και ο εχθρός, το τρίτο πρόσωπο…
Αχ, αυτό το τρίτο πρόσωπο, που μας τα χάλασε όλα. Όλα όσα πήγαιναν τέλεια. Αλήθεια το πιστεύεις;
Και όμως, το πιστεύεις! Το τρίτο πρόσωπο είναι τώρα για σένα η μόνη απειλή. Το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να το υποβιβάζεις, λέγοντας ότι δεν είναι στο επίπεδό σου, είναι χαμηλού επιπέδου, αντροχωρίστρα, πουτάνα, που βάλθηκε να σου χαλάσει την οικογένεια … Το σίγουρο είναι ότι ο άντρας σου δεν θα μιλήσει, δεν θα τολμήσει να την υπερασπιστεί. Στην καλύτερη περίπτωση θα σου πει ότι απλά συνέβη, δεν ήταν κάτι σοβαρό. Στην χειρότερη, ότι τον κυνηγούσε αλύπητα. Ό,τι εσύ θα θες να ακούς.
Όχι, δεν θες την αλήθεια, όσο και να φωνάζεις, όσο και να τη ζητάς.
Σκέψου όμως για μια στιγμή, με λίγη καλή θέληση, ότι το τρίτο πρόσωπο στην σχέση της είσαι εσύ. Πώς σου φαίνεται σαν ιδέα? Καθόλου βολική, αλλά πέρα για πέρα αληθινή.
Ο κοινός παρονομαστής σας τι ρόλο παίζει; Έγινε το λάφυρο σου σε ένα άνισο και άδικο πόλεμο, για να συνεχίζεις να μην βλέπεις την αλήθεια, για να εξακολουθείς να βλέπεις τον εχθρό έξω από το παράθυρο. Έγινε το καλύτερο άλλοθι για να θρέφεις και άλλα ψέματα, για να κρυφτείς πίσω από τον δάχτυλό σου, ενώ άλλες ψυχές πληγώνονται κάτω από τα ερείπια του γάμου σου. Περαστικοί και κάτοικοι, που ο πόνος τους ούτε καν υπολογίζεται, αφού κατά τη δική σου αλήθεια δεν θα έπρεπε να υπάρχουν, δεν σε αφορά, καλά να πάθουν.
Θέλει δύναμη για να ακούς. Θέλει ψυχραιμία και ανάληψη ευθύνης. Θέλει αλλαγή, ή βαθιά συγχώρεση. Θέλει να μπορείς να στέκεσαι στα πόδια σου και να συνεχίζεις. Θέλει να αναγνωρίζεις τα λάθη σου. Να κατανοείς.
Γιατί υπάρχει και αυτό το έρημο, το τρίτο πρόσωπο, που γνώρισε έναν άνθρωπο που ορκιζόταν στην μοναξιά του. Που ένα βράδυ κάνοντας έρωτα, αυτός την φώναξε με τ΄ όνομα σου. Που είδε τον εαυτό της να εξαφανίζεται μέσα από τα χείλη του, κάτω από το ημίφως του δωματίου, είδε την αλήθεια του έρωτά της να σπάει και κομμάτια να γίνεται η καρδιά της. Είδε το σώμα της να παραλύει και να μην υπάρχει οξυγόνο για τους πνεύμονές της, στα τόσα τετραγωνικά του σπιτιού…
Μονά- ζυγά, δικά σας μάγκες. Πάρτε τα ψέματά σας και πορευτείτε για όσο και όπου μπορείτε, αλλά την αλήθεια θα την βρείτε μέσα σας, ασυζητητί, εάν ποτέ αποφασίζετε ότι θα σας χρησιμεύσει στο μαζί, η στο χώρια σας. Αν ποτέ ωριμάσετε και αποφασίσετε να ταξιδεύετε με αυτήν. Θέλει κότσια η αλήθεια, γιατί είναι σκληρή, Είναι για αυτούς που την αντέχουν και είναι λίγοι…
Γιατί η αλήθεια μέσα σε μια σχέση δεν είναι αποκλειστικό δικαίωμα του ενός, αλλά κομμάτια από διαφορετική θέση, που συμπληρώνουν το παζλ. Είναι πράξεις κρυμμένες σαν σκουπίδια κάτω από το χαλί, είναι σιωπές για να μην διαταραχθεί η ηρεμία. Είναι ρόλοι που δεν παίχτηκαν, αλλά φορτώθηκαν στον έναν. Είναι ευθύνες που γίνανε μπαλάκι, είναι θυμός που δεν εκφράστηκε, που γέμιζε το μπαλόνι της υπομονής με πικρό αέρα και κάποια στιγμή ακούστηκε ο κρότος. Είναι δεκανίκια που χρησιμοποιήθηκαν και θυσιάστηκαν για τους εγωισμούς σας, για τον ναρκισσισμό σας.
Αλήθεια, αντέχεις την αλήθεια;