Δεν είσαι υποχρεωμένος να τρως το παραμυθάκι του καθενός..

Γράφει η Μοσχούλα Σολάκη

Άνθρωποι τσιχλόφουσκες , είναι οι άνθρωποι εκείνοι που έρχονται γεμάτοι υποσχέσεις.
Σου φουσκώνουν τα μυαλά με λόγια που λαχταράς ν’ ακούσεις.
Σε ξεσηκώνουν με την τρέλα τους, προκαλώντας σου άμετρο ενθουσιασμό και στην πορεία κάνουν ένα μεγάλο μπαμ και σκάνε μέσα στα μούτρα σου, σαν την «big babol», πασαλείβοντας σε!
Φυσικά δεν έρχονται από μόνοι τους και δεν έχουν όλο το μερίδιο της ευθύνης πάνω τους. Κάποιος τους ανοίγει την πόρτα και τους προσκαλεί να περάσουν.
Ο καθένας τους, θα σου σερβίρει το παραμυθάκι του, αυτό δε σημαίνει ότι είσαι υποχρεωμένος να το φας.
Εντάξει καταλαβαίνω, ήθελες πολύ να πιστέψεις πως τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά αυτήν τη φορά, δυστυχώς όμως δεν ήταν.
Και δε θα γίνουν κιόλας, αν πηγαίνεις από τσιχλόφουσκα σε τσιχλόφουσκα, προφανώς κάνεις κάτι λάθος.
Άλλαξε στάση, λοιπόν!
Αντί να κρέμεσαι από τις λέξεις του καθενός, ασχολήσου με τον εαυτό σου.
Η περίοδος της μοναξιάς είναι άκρως παραγωγική. Μαθαίνεις πολλά πράγματα τόσο για τον εαυτό σου, όσο και για τους γύρω σου.
Αντί ν’ αναλώνεσαι, να σκορπίζεσαι και ν’ απογοητεύεσαι διαρκώς, βάλε τη ζωή σου σε μια σειρά.
Ψάξε βαθιά μέσα σου τι είναι ακριβώς αυτό που πραγματικά επιθυμείς και στόχευσε εκεί με όλη σου την ψυχή, χωρίς να παρεκκλίνεις κάθε τόσο.
Πάρε το χρόνο σου και θα δεις πως με τον καιρό καμιά τσιχλόφουσκα δε θα μπορέσει ξανά να σε παραμυθιάσει, διότι πλέον θα ξεχωρίζεις τους τύπους «big babol» , από χιλιόμετρα!