Είναι η στιγμή που σου αξίζει να σε αγαπήσουν χωρίς πισωγυρίσματα..

Γράφει ο Γιώργος Ζώσης

Κάπου στο Κάρντιφ αναπολώ τις στιγμες της…
Μαζί δεν ήμασταν όταν περάσαμε κι από εκεί;
Ναι, σωστά, αγαπητέ αναγνώστη, τότε που νοικιάσαμε ποδήλατα και περιτριγυρίζαμε σαν μικρά παιδιά στις μουσικές σκηνές της πόλης, στα κανάλια της, σε ό,τι όμορφο περάσαμε μαζί.
Αγαπάω σημαίνει ενδιαφέρομαι για το ό,τι κάνουμε.

Να ’ξερες πόσο άλλαξαν οι μέρες μου μετά από εκείνο το ταξίδι.
Μια μέρα μαζί σου μακριά από ακριβά εστιατόρια και δήθεν εκδηλώσεις αγάπης, μια
βόλτα στην πόλη ήταν πάντα αρκετή για εμάς. Έκανες τις μέρες μου ξεχωριστές, απλά και μόνο με το να υπάρχεις σ’ αυτές. Οι νύχτες μας ήταν πάντα πιο ιδιαίτερες, μας θυμάμαι με φίλους σε μπαρ να τα πίνουμε. Είναι γεγονός πως οι νύχτες μας ήταν πάντα πιο ανεξέλεγκτες, θύμιζαν πάντα εκείνο το βράδυ που σε γνώρισα, τότε που σκόνταψα πάνω σου στο Λονδίνο ζαλισμένος απ’το ποτό, με τη διαφορά πως όλα τα βράδια από τότε μας βρίσκουν ζαλισμένους μαζί.

Οι στιγμές που έχω περάσει μαζί σου μου έχουν μείνει αξέχαστες, είναι τόσο δυνατές.
Γιατί ό,τι κι αν κάνω δε μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι.
Γιατί το ξέρω πως τα καλύτερα έρχονται, καρδιά μου.
Γιατί σου αξίζει. Πλέον σου αξίζει να σε αγαπήσουν χωρίς πισωγυρίσματα .

Ήσουν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου συμβεί στη ζωή. Ήσουν ο άγγελός μου.
Με πρόσεχες, ήθελες να με περιποιείσαι, να με φροντίζεις. Χωρίς εσένα δεν ζούσα.
Ήμουν μακριά σου αλλά δεν μπορούσα να αναπνεύσω.
Νόμιζα ότι όλα όσα υπάρχουν γύρω μου πέφτουν και με πλακώνουν, πως δεν μπορώ να αντιδράσω όσο και να θέλω, πως είμαι αδύναμος και ανήμπορος να λειτουργήσω χωρίς εσένα.
Γιατί ό,τι και να κάνω, ό,τι και να λέω τίποτα δεν έχει ουσία, τίποτα δεν έχει αξία, τίποτα δεν έχει νόημα, τίποτα δεν έχει σειρά κι ακολουθία.
Όλα τα υπόλοιπα είναι ανοησίες για να απασχολούν το μυαλό και να βοηθούν απλά για να περάσει ο χρόνος .

Γιατί αγαπητέ φίλε αναγνώστη…
Για τις παλιές αγάπες μη μιλάς,
στα πιο μεγάλα θέλω κανουν πίσω
άντεξαν μαζί και χάθηκαν μακριά…

Οπότε Live Love n Laugh…