Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου
Μια απλή εξομολόγηση..
Περιμένω να πάρω την άδειά μου. Περιμένω να φύγω. Το θέλω σαν τρελή. Μετράω τις μέρες, τις ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα.. Πρώτη φορά τόσο πολύ. Πρώτη φορά αναμένω αυτό το καλοκαίρι τόσο απεγνωσμένα, σαν τα παιδιά που η τρέλα τους για να φάνε το πρώτο τους παγωτό μοιάζει με παραφροσύνη!
Κρυφογελάω μόνη μου τα βράδια και ονειρεύομαι ακρογιαλιές, λευκή άμμο, ήλιο, ζέστη, χαμόγελα, αγάπη..
Και η αλήθεια είναι πως εντέλει ήταν από τις καλύτερες διακοπές μου. Όχι γιατί ήταν σε ένα πανέμορφο ελληνικό νησί, όχι γιατί ταξίδεψα πρώτη φορά μόνη μου για να βρω την παρέα μου εκεί, όχι γιατί το καλοκαίρι από μόνο του μου φτιάχνει τη διάθεση, καθώς είναι η αγαπημένη μου εποχή.. Όχι! Για τίποτα από όλα αυτά. Μόνο ένας ήταν ο λόγος! Εκείνος..
Ποιος; Ο έρωτας.. ο έρωτάς μου! Με περίμενε εκεί και μαζί του, οι λιγοστές μέρες, μου φάνηκαν αιώνας. Πόσο ουτοπικό! Μόνο όταν γύρισα πίσω συνειδητοποίησα πως θα ήθελα τελικά κι άλλον έναν αιώνα για να ζήσω εκεί, ή οπουδήποτε αλλού μαζί του.
Δεν ήταν οι παραλίες με τη λευκή άμμο, δεν ήταν τα καταπράσινα νερά, δεν ήταν τα γραφικά χωριουδάκια, δεν ήταν η απόλυτη ξεγνοιασιά και τα υπέροχα ηλιοβασιλέματα. Ήταν η παρουσία του και η δική μου, ήταν τα χαμόγελα, τα χάδια, οι ματιές, ήταν όλες οι όμορφες απλές στιγμές μαζί του. Ήταν ακόμα και η ώρα της επιστροφής, που παραδόξως δεν ήταν μελαγχολική. Ήταν η ομορφιά στα πρόσωπά μας, ήταν οι ανάσες το βράδυ, ήταν η γλυκύτητα των λόγων, ήταν ο έρωτας!
Πραγματικά ευχαριστώ τον Θεό που μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα των καταστροφών που έχει συμβεί αυτή την περίοδο και τη δυστυχία που πλανιέται εδώ και καιρό στις ζωές όλων μας, εμείς οι δυο καταφέραμε και ζήσαμε μοναδικές στιγμές ευτυχίας!
Ευχαριστώ όμως κι εκείνον που με έκανε να νιώσω άνθρωπος, γυναίκα, μοναδική ύπαρξη γιατί τελικά και με τα λίγα και απλά μπορεί κανείς να ζήσει “πλούσια”, κυρίως στην καρδιά και να χαράξει την πορεία του διαφορετικά για τον χειμώνα που θα έρθει..
Εις το επανιδείν λοιπόν!
Για τα επόμενα καλοκαίρια της ζωή μας!
Σε ευχαριστώ αγάπη μου!
