Αγκάλη που ναι μοναχή πότε μην κοροϊδέψεις.

Γράφει η Γαρυφαλιά Μοίρα

Ένα μονάχα θα σου πω, και μην ξεχάσεις, αγκάλη που ναι μοναχή πότε μη πλησιάσεις.
Γιατί έχει πόνο στην καρδιά τα λογικά χαμένα, και ο νους ακροπατεί σε μονοπάτια ξένα.
Ελπίδα μην της δώσεις μία, γιατί θα αγκομαχήσει.
Μονάχη σαν βρεθεί ξανά, τον κόσμο να αντικρίσει.
Φύγε μακριά και μη ζητάς αγκάλη να σου δώσει, εάν δεν είσαι σίγουρος πως θα ανταποδώσεις.
Αυτή μονάχη της θα ζεί, μοναχή θα παλεύει, και εσύ δεν θα σαι κει αγκάλη να γυρεύει.
Για αυτό μονάχα θα σου πω, μην τύχει κοροϊδέψεις, αγκάλη πού θα σου ζητηθεί, ποτέ μην την παιδεύσεις.
Καλιά μονάχη της να ζεί, μες στο δικό της χάος, και ίσως μία μέρα χρειαστεί, να δώσει αγκάλη άλλος.