Γράφει η Βίλλυ Ζ.
Εκεί σε ψάχνω.
Μέσα σε ένα ποτήρι λευκό κρασί που ξέρω πόσο απολαμβάνεις. Μέσα σε καπνούς από τσιγάρο που ξέρω ότι μέσα σου δε θα ήθελες να κρατάω στο χέρι μου, εκτός από κείνες τις στιγμές που το στυλ γίνεται ερωτισμός.
Στο σκούρο μπορντώ κραγιόν και στα αέρινα μαύρα μου, στο κρεβάτι όπου για κάποιο λόγο είσαι ο μοναδικός που επιτρέπω να περνάει τη νύχτα.
Εκεί σε ψάχνω.
Σε λέξεις και σε εικόνες που σε έχω ονειρευτεί, στις νύχτες που ξυπνάω και για κάποιο λόγο σε ψάχνω δίπλα μου. στη σκληρότητα και στην απόρριψη, στο πάθος και στην τρυφερότητα, σε όλα τα ξεσπάσματα συναισθήματος που μου σύστησες. Στον κόσμο που μπαίνω και σταματάει ο χρόνος. Στα όχι που μου έμαθαν ότι δεν έχω όρια. Στο κενό που αφήνει η απουσία σου και στα πλήρη που γεμίζει η σιωπή σου.
Κι αν ήξερες πόσο σε χρειάζομαι, δε θα χρειάζονταν οι λέξεις.
Σε όλα αυτά που μου θύμισες και για όλα αυτά που έσβησες.
Εκεί σε ψάχνω.