Ασχολήσου λίγο παραπάνω με το “είναι” από το “φαίνεσθαι”

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου.

Κοίτα να δεις καλοκαιριάτικα διλήμματα!

Να βάλεις το #fatkini κάτω από την φωτογραφία σου στο Instagram ή να μην την βάλεις;

Γιατί αν δεν είναι το #fatkini το δίλημμα του καλοκαιριού, τι είναι ε; Από πού προέρχεται; Από το συνδυασμό των λέξεων fat + bikini.

Προδιαγραφές;

Μεγάλο χαμόγελο, καλή διάθεση και εύσωμη φιγούρα!

Ναι, αυτό είναι ένα trend που αφορά την άλλη πλευρά της γυναικείας ματαιοδοξίας, εκείνης που σε θέλει περήφανη και ακομπλεξάριστη για το σώμα σου, εκείνης που σε θέλει να μην προσπαθείς να χωρέσεις το μεγάλο σώμα σου σε ένα μικρό bikini, αλλά ένα bikini να κοσμεί το περήφανο και με παραπανίσια κιλά σώμα σου.

Πάμε να κάνουμε μια μικρή ιστορική αναδρομή!

Το hashtag #fatkini, έκανε την μεγάλη του «έκρηξη» φέτος το καλοκαίρι και με γοργούς ρυθμούς, έγινε κίνημα τόσο στην Αμερική όσο και στην Ευρώπη.

«Νονά» του όρου είναι η Αμερικανίδα, plus size blogger, Gabi Gregg, η οποία εισάγει το hashtag αυτό, το 2012, όταν αναζητώντας ένα bikini για να φορέσει, δεν κατόρθωσε να βρει κάτι να της αρέσει. Εκμεταλλευόμενη λοιπόν την επιρροή της ως plus size blogger, δημιουργεί την τάση με υποστηρίκτριες γυναίκες απ’ όλο τον κόσμο.

Κι όπως όλα τα «κινήματα» που γεννήθηκαν μέσα στα social media της εποχής μας, έχει φανατικούς υποστηρικτές και εξίσου φανατικούς επικριτές ενώ στο παιχνίδι έχουν μπει και μεγάλα μέσα όπως περιοδικά μόδας, ψυχολογίας αλλά και κολοσσοί της ενημέρωσης όπως οι Times και η Huffington Post.

Οι μεν υποστηρικτές, βροντοφωνάζουν για την επικράτηση των «αληθινών» γυναικών, για την ομορφιά χωρίς «διαστάσεις», για την απενοχοποίηση του γυναικείου σώματος. Τίτλοι όπως «The big girls take over» και «How to get to a bikini body? Put a body in a bikini» έχουν προκαλέσει ενθουσιασμό και έχουν δώσει κινητήριο δύναμη σε γυναίκες κάθε ηλικίας να βγάζουν χαρούμενες selfies, καμαρώνοντας

Από την άλλη βέβαια υπάρχει και ο αντίλογος.

Είναι δυνατόν να προβάλλουμε στα μέσα, σαν «φυσιολογικό» ένα σώμα με παραπάνω κιλά;

Ακόμη περισσότερο, στηρίζουν και με πολύ εύστοχα επιχειρήματα μάλιστα, εκείνοι που εκφράζουν τις κατηγορίες τους προς την ίδια την εμπνεύστρια του κινήματος του #fatkini, ότι εκμεταλλεύεται για εμπορικούς λόγους όλη αυτή την «μόδα» που έχει δημιουργηθεί.

Η ίδια άλλωστε, από το 2012 που εισήγαγε το hashtag μέχρι φέτος που έχει γίνει το πιο ανελισσόμενο trend, εκτός από blogger διατηρεί πια και την δική της σειρά bikinis για εύσωμες γυναίκες δίνοντας τροφή για ανάλογα σχόλια.

Ακόμα και οι ιατρικοί κύκλοι βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα, με τους εκφραστές της κλασσικής ιατρικής να μιλάνε για την επικινδυνότητα (που ξέρουμε όλοι) των παραπανίσιων κιλών και από την άλλη τους ψυχολόγους να μιλάνε για την απενοχοποίηση γυναικών και την ισχυροποίηση της αυτοεκτίμησής τους.

Κι όπως πάντα, κάπου στην μέση, υπάρχουν κι οι αλήθειες.

Εκφράζοντας την πλευρά μιας γυναίκας με παραπανίσια κιλά, έχω να πω απλά: μπούρδες! Και η μια πλευρά και η άλλη, έχει τραβήξει τα επιχειρήματά της στα άκρα.

Όσο επικίνδυνη είναι η ανορεξία και η προβολή μοντέλων zero size άλλο τόσο επικίνδυνη είναι και η προβολή των γυναικών plus size.

Κι όσο ρατσιστικό είναι το σχόλιο για το σώμα μιας αδύνατης γυναίκας, άλλο τόσο ρατσιστικό είναι και το σχόλιο για το σώμα μιας εύσωμης γυναίκας ακόμα κι αν αυτό είναι θετικό σχόλιο, γιατί στο τέλος τέλος, και πάλι σχόλιο για ένα σώμα είναι.

Βάζοντας σε πρώτο πλάνο το «σώμα» όποιο σώμα, όποιας διάστασης, όποιας δομής, καθιστούμε αποδεκτό να κρίνουμε τον άνθρωπο από το σώμα;

Το #fatkini ήρθε να καλύψει ένα κενό.

Το κενό της ευτυχισμένης και ισορροπημένης γυναίκας που ξέρει πως δεν έχει το ιδανικό σώμα, ξέρει πως πρέπει να χάσει κιλά ή να γυμναστεί παραπάνω, αλλά δεν κάθεται να υστερίασει πάνω από αυτό.

Είναι η γυναίκα που χαμογελάει το πρωί στον καθρέφτη της και έχει δώσει ονόματα στις ρυτιδίτσες έκφρασής της, αλλά από την άλλη δεν αφήνεται, δεν παραδίνεται.

Είναι η ίδια γυναίκα, που ξέρει πως το όποιο trend από πίσω του κρύβει πολλές εμπορικές και οικονομικές διαστάσεις, αλλά πρωτίστως την ενδιαφέρει να μπορεί να φορέσει κάτι που της αρέσει, της ταιριάζει και αναδεικνύει το σώμα της.

Το όποιο σώμα της.

Γιατί δεν είναι αμελητέα σημείωση σε όλο αυτό, πως αν παρατηρήσεις τις φωτογραφίες αυτές στο Instagram, θα παρατηρήσεις πως δεν είναι άκομψες και ακαλαίσθητες γυναίκες που προσπαθούν να χωρέσουν το μεγαλύτερων διαστάσεων σώμα τους μέσα σε μικροσκοπικά bikinis.

Είναι γυναίκες με επίγνωση της εικόνας τους, που εκμεταλλεύονται την εμπορική τάση της μόδας να εντάσσει και μεγαλύτερα μεγέθη στα ρούχα και χρησιμοποιούν ακριβώς αυτή την δυνατότητα και διεκδικούν ακριβώς αυτό το δικαίωμα.

Και τελικά τι είναι όλο αυτό; Απελευθέρωση της γυναίκας;

Μια καινούρια αγορά στην μόδα που έχει κορεστεί από τα zero size και ανοίγεται στα plus size;

Είναι και τα δύο, όμως οι γυναίκες, μπορούν να το χειριστούν.

Όσο μεγαλώνουμε σε ηλικία, τόσο αλλάζουν τα δεδομένα του σώματός μας κι όσο βαραίνει το σώμα μας, τόσο γινόμαστε πιο επικριτικοί και αυστηροί τόσο προς τη δική μας εικόνα, όσο και ως προς των τρίτων.

Μια γυναίκα που μπορεί να αποδεχτεί την εικόνα της, να πετάξει από πάνω της τις κελεμπίες και να διεκδικήσει το χώρο της στην ίδια την ζωή, έχει και την ικανότητα να διαχειριστεί τα δεδομένα της.

Ξέρει πως δεν έχει κανέναν λόγο να θέλει να επιβάλλει την εικόνα της σαν το «φυσιολογικό», όπως δεν έχει και κανέναν λόγο να αποδεχτεί μια αποστεωμένη εικόνα σαν «φυσιολογικό».

Ξέρει πως για την υγεία της πρέπει να φροντίσει το σώμα της, ξέρει πως για την ισορροπία της πρέπει να φροντίζει τον εαυτό της, αλλά είναι μια γυναίκα περήφανη όχι για το σώμα της, αλλά για τον εαυτό της.

Όχι για το «φαίνεσθαι» του περιτυλίγματος, αλλά για το «είναι» της ύπαρξής της.

LoveLetters