Εμείς, περπατάμε χέρι – χέρι!

Πόσο βαρέθηκα ρε αδερφέ τα τεντωμένα δάχτυλα.
Ξέρεις εκείνα που είτε δίκιο έχουν, είτε άδικο, το μόνο που θες να τους πεις, είναι ένα μεγαλοπρεπές “ρε άντε μου και…. ” γιατί η σκατοψυχιά τους δεν έχει να κάνει ούτε με το δίκιο, ούτε με το άδικο.
Έχει να κάνει με την έλλειψη ενσυναίσθησης, με την αδυναμία αντίληψης, με την αδυναμία καλοσύνης.
Είναι εκείνοι οι τύποι που παντιέρα τους θα κάνουν το δίκιο τους, μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν ιδέα πόσες αλήθειες ξέρεις γι’αυτούς και τους λυπάσαι τόσο, που δεν μπαίνεις καν στη διαδικασία να τους τις πεις.
Μείνετε ρε με τα τεντωμένα δάχτυλά σας, γιατί εμείς οι άλλοι, ξέρουμε να κάνουμε αγκαλιές, και να κρατιόμαστε χέρι χέρι.
Έτσι μάθαμε να περπατάμε.
Χέρι – χέρι.