Η αγάπη δεν εξαγοράζεται, δεν εκβιάζεται, μόνο την ζεις στα άκρα
Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Αγάπη!
Πόσο όμορφη λέξη!
Τη λες και γεμίζει το στόμα σου.
Γεμίζει το κορμί σου από συναισθήματα.
Ο εγκέφαλος σου μουδιάζει γλυκά και ξαφνικά αρχίζει να εκκρίνει χιλιάδες αστεράκια που σκάνε μέσα του.
Πόσο πολύ την έχουμε ανάγκη όλοι μας την Αγάπη τελικά;
Μα είναι δυνατόν;
Ποιος μπορεί να μείνει δίχως αυτή;
Ποιος μπορεί να μην αγαπήσει και να μην αγαπηθεί;
Ποιος μπορεί να μην τη ζήσει έστω μια φορά στη ζωή του;
Ποιος μπορεί να μην τη θελήσει!
Ζούμε με αυτή.
Ζούμε γι’ αυτή!
Από τα πολυτιμότερα αγαθά που έφτιαξε ποτέ η φύση, να το πω.
Νομίζω δεν υπάρχουν λόγια να την περιγράψουν.
Η Αγάπη ζητά πράξεις.
Ακόμα και αυτά που νιώθεις πράξεις είναι.
Πράξεις του κορμιού σου. Της καρδιάς σου! Των μέσα σου τελοσπάντων.
Σε όλους μας αξίζει να αγαπηθούμε.
Δεν την παίρνεις με το ζόρι.
Ο χαρακτήρας σου σου την δίνει.
Αυτό που προσφέρεις στους γύρω σου στην φέρνει.
Δεν ζητιανεύεις για την Αγάπη.
Σου έρχεται γιατί την αξίζεις!
Ήρθαμε σε αυτή τη ζωή για να ζήσουμε, για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε με πάθος!
Αυτούς που δεν ξέρουν να τη δίνουν, μεταξύ μας, τους λυπάμαι.
Αυτούς που φοβούνται να την πάρουν, δεν τους καταλαβαίνω.
Αυτοί δεν ξέρουν, προφανώς, τι χάνουν.
Αναρωτιέμαι!
Έχουν ποτέ εισπράξει Αγάπη. Έχουν ποτέ προσπαθήσει να δώσουν;
Τεράστιο συναίσθημα!
Όταν δίνεις, είσαι τόσο ευτυχισμένος που κάνεις έναν άνθρωπο τόσο χαρούμενο.
Έχεις δει ποτέ χαμόγελο ανθρώπου που παίρνει αγάπη;
Έχεις δει ποτέ τα μάτια του πως λάμπουν;
Δεν ξέρεις τι χάνεις!
Έχεις δει ποτέ φωτογραφία με τον αγαπημένο σου;
Έχεις παρατηρήσει το πρόσωπό σου;
Είναι σαν μόλις να έχεις κάνει πλαστική προσώπου.
Όλοι μας αξίζουμε να αγαπηθούμε.
Όλοι μας πρέπει να αφήσουμε τον εαυτό μας να αγαπηθεί.
Να πάρουμε τη λάβα της Αγάπης και να κάψουμε όλα τα υπόλοιπα άχρηστα γύρω μας.
Και όταν θα σου έρθει, γιατί θα σου έρθει και γιατί την αξίζεις και πρέπει να το πιστέψεις, πρέπει να το δείξεις πως σου αξίζει!
Και όταν θα σου έρθει λοιπόν…
Εκεί θα ενωθούν όλα τα κομμάτια σου.
Θα έχεις πια φτιάξει το μισοτελειωμένο παζλ της ζωής σου!
Εσύ θα το έχεις κάνει δώρο στον εαυτό σου.
Εσύ!
Γιατί το έχεις δείξει, το πιστεύεις και πάνω από όλα σου αξίζει.
Δεν παρακαλάς. Δε ζητιανεύεις.
Το αξίζεις καρδιά μου.
Το αξίζεις όπως εσύ και εγώ και όλοι μας!
Και είναι μόνο δική σου!
Η Αγάπη Σου.
Η δικιά Σου Αγάπη!