Γράφει η Σωτηρία Ραυτοδήμου
Τέχνη είναι η ψυχική δραστηριότητα η οποία είναι αναγκαία για κάθε άνθρωπο, όπου προκαλεί διαφορά συναισθήματα και διεγείρει τον νου. Η καλλιέργεια του ατόμου έχει σχέση με την ενασχόληση του με μια επιστήμη ή τέχνη και την συνεχή αναζήτηση γνώσης.
Η παιδεία διαμορφώνεται μέσω της οικογένειας αλλά συμβάλει και η πολιτεία ενεργά σε αυτό μέσα από την εκπαίδευση.
Η αγάπη είναι συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης.
Επομένως, η αγάπη είναι “συνώνυμο” της τέχνης.
Η αγάπη δεν είναι κάτι που μπορούμε να επιλέξουμε, να ελέγξουμε.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με την τέχνη όταν ένας άνθρωπος έχει έμπνευση δεν μπορεί να το ελέγξει αυτό παρά μόνο να το εξέλιξη, δεν μπορεί να το επιλέξει πότε να του έρθει, απλά συμβαίνει όπως και στην αγάπη δεν επιλέγουμε πότε θα αγαπήσουμε απλά συμβαίνει.
Είναι ένα συναίσθημα που “εισβάλει” στην ζωή μας χωρίς περιορισμούς – κανόνες.
Η αγάπη όπως και η τέχνη πρέπει να είναι ελεύθερη.
Γιατί μόνο όταν είναι ελεύθερη μπορεί να εκφραστεί , ώστε ο άνθρωπος να την νιώσει ,να την βιώσει , να την καταλάβει.
Η τέχνη και η αγάπη δεν δέχονται καλούπια και περιορισμούς , διότι έτσι χάνονται, αλλοιώνονται, “πεθαίνουν”.
“Η τέχνη εκφράζει την αγάπη και η αγάπη την τέχνη”.
