Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα
Οι σχέσεις χρειάζονται χρόνο! Χώρο να αναπνεύσεις, μέρος να πας να σταθείς για λίγο μόνος, αέρα να αναβλύζει από τα ρουθούνια σου και ανάσα να βγαίνει αβίαστα από το στόμα, χωρίς αγκομαχητά!
Χρειάζονται προσπάθεια καθημερινή, ωραίες εκδρομές με το αμάξι και άλλοτε με το μυαλό και τη ψυχή! Χρειάζονται δύναμη να αντέξουν. Υπομονή να συνεχίσουν και θέληση να φτάσουν μακριά.
Θέλουν πείσμα γερό και όνειρα που θα μοιράζονται για δυο.
Συναισθήματα αμοιβαία που θα καλύπτουν κάθε είδους ανασφάλεια και θα νιώθουν άνετοι με τον άνθρωπο που έχουν μπροστά τους.
Αγάπη για να τους δένει και κατανόηση για να γίνονται οι μέρες μικρότερες και οι ώρες λεπτά που θα περνούν νερό σα να ζουν σε κινητή θάλασσα.
Θέλουν φροντίδα, σεβασμό, νοιάξιμο, δέσιμο και συντροφικότητα αλλιώς δε λέγονται σχέσεις αλλά ξεπέτες τις μιας βραδιάς και λίγο παραπάνω.
Θέλει δουλειά λοιπόν η σχέση. Καθημερινή δουλειά που θα γιατρεύει πληγές, θα γεμίζει κενά και θα ανθίζει μέρα με τη μέρα μέχρι να βγάλει ρίζες και να μείνει.
Θέλει ομορφιά, χαμόγελο και λόγια έξυπνα που θα κάνουν τον άλλο να αναρωτιέται αν ονειρεύεται ή ζει αληθινά σε μια σχέση που επιθυμούσε από την αρχή.
Θέλει κότσια, γερό στομάχι και υπομονή μέχρι να δέσουν τα θεμέλια γερά και ύστερα να συνηθίσουν στην αγάπη και να προχωρήσουν!
Είναι δύσκολες οι σχέσεις σήμερα, θέλουν κόπο, τρόπο, και σωστό υπολογισμό για να γίνουν σωστά οι πράξεις στο τέλος!
Για να μπορούμε να μιλάμε για προσθέσεις σοβαρές και όχι για αφαιρέσεις που θα μας στοιχίσουν πρόσωπα που δε θελουμε να χάσουμε!
Όλα είναι θέμα θέλησης και δύναμης! Συνήθειας και μέρας! Εμείς διαλέγουνε ποιους θελουμε να συνηθίσουμε και για ποσό!