Και τώρα που έγινα ο άνθρωπος “όλα καλά”.. καλά ξεμπερδέματα!

Γράφει η Γεωργία Σιδηροπούλου

Καλημέρες!

Μ’αυτήν την λέξη ξεκινά η μέρα μου, “καλημέρες”
Πολλές, όχι μία, ούτε δύο, αλλά πολλές !

Πάντα ξεκινούσα με ευχές για τα πολλά, έτσι ένιωθα και ήταν η μεγαλύτερη αυθυποβολή σε όσα στραβά έκαναν την εμφάνιση τους στη μέρα μου.

Όχι, όχι, δεν πρόκειται για απληστία, μα για καθαρό συναίσθημα για αληθινή ζωή!

Έχει να κάνει με την τρέλα που κουβαλάω από παιδί, αυτήν την ασυγκράτητη τρέλα που ποτέ κανείς δεν μπήκε στον κόπο να καταλάβει. Αυτό με έσωζε πάντα!

Το να κάνω με τρέλα ότι έβαζα στο μυαλό μου και μ’αυτόν τον τρόπο έκανα και τους άλλους γύρω μου να είναι πραγματικά καλά για όσο με είχαν!
Μα όταν εγώ ήθελα κάποιον να καταλάβει το “Ζήσε και γέλα δυνατά”, έμενα μόνη!
Γαμώτο!

Κάτι δεν κάνω καλά και δώστου πάλι από την αρχή να εξηγώ τον όγκο πληροφοριών που γέμιζε το μυαλό μου όλα τα χρόνια και δώστου να εξηγώ και να εξηγώ!
Μέχρι που κουράστηκα και άραξα!
Ήταν τότε που πίστεψα βλακωδώς πως μπορεί έστω και ένας άνθρωπος στην ζωή μου να καταλάβει μέσα από το βλέμμα μου τι αισθάνομαι, σε μια εποχή που ο μεγαλύτερος αριθμός των ανθρώπων ζει στην “επιφάνεια”, εγώ πίστεψα σε κάτι τόσο ουτοπικό!

Έμεινα λοιπόν σ’ένα “όλα καλά” και έτσι πορεύτηκα μέχρι και σήμερα!
Καλύτερα έτσι! Μ’αγαπάω πιο πολύ έτσι!

Ξέρεις, σε μερικά μυαλά δεν υπάρχουν όρια και αυτά τα μυαλά είναι που δεν θα σου κάνουν τη ζωή δύσκολη αν καταφέρεις να δεις μέσα!
Αν καταφέρεις να πιστέψεις κι εσύ ο ίδιος πως το ενδιαφέρον σου γι’αυτά τα μυαλά είναι αληθινό και όχι απλά ένας ενθουσιασμός που ξεθωριάζει όταν βαρεθείς να ψάχνεις τις ουσίες και τους γρίφους που ενδεχομένως να κρύβουν!

Κουράζεσαι φίλε μου, κουράζεσαι όταν σου βάζουν δύσκολα και φαίνεται. Γιατί αν εννοούσες τις λέξεις που ξεστόμιζες κάθε φορά που έβλεπες έναν τέτοιο άνθρωπο, θα ήταν καλύτερα για όλους μα πιο πολύ για σένα.

Στους  ανθρώπους που ζουν στα άκρα και γουστάρουν που γουστάρεις κι εσύ,δεν κάνεις εκπτώσεις. Τα δίνεις όλα σε κάθε ευκαιρία  και δεν κουράζεσαι με το πρώτο σκαμπανέβασμα της ψυχολογίας τους! Μαθαίνεις από την τρέλα τους και γίνεσαι κι εσύ καλύτερος!

Γιατί για σκέψου λίγο, τι θα ήταν καλύτερο;
Να έχεις στην ζωή σου έναν κενό άνθρωπο που τα μόνα συναισθήματα του είναι ο φόβος και η απογοήτευση κι εσύ να προσπαθείς να γεμίσεις το μυαλό του με θετικές σκέψεις ή να κρατήσεις έναν άνθρωπο που ζει μόνο για να σου προσφέρει στα άκρα τα πάντα;

Τρελό δίλημμα ε; Μπέρδεμα σωστό !

Καλά ξεμπερδέματα εύχομαι, εγώ πια “όλα καλά”!
Τα έχουμε πει τόσες φορές, ήρθε η στιγμή για “καλημέρες” και εγώ δεν έχω πια χρόνο !