Κοίτα ψηλά και βρες τη δύναμη που αναζητάς!
Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη.
Χρειάζεσαι χρόνο για να χαμογελάσεις.
Κάθε βήμα είναι πληγή.
Πληγή είτε ρηχή είτε βαθιά.
Δε σε νοιάζει καθόλου.
Ξέρεις το λάθος βήμα και γυρνάς πίσω.
Διστάζεις;
Δειλιάζεις;
Λίγο απ’ όλα.
Ο,τι κι αν πέρασες δεν είναι πολύ.
Οι στιγμές, τα βαριά κι ασήκωτα βράδια, τα χάδια μιας πρόσκαιρης ηδονής.
Όλα στο δρόμο τους κανονισμένα, τάχα μου σχέδια της καρδιάς. Σωπαίνεις…
Δε ξέρεις να μιλάς.
Αν μιλήσεις κρύβεσαι σε εύκολο ψέμα, πίσω από λόγια που δε κολλούν όπως η γύρη στα πόδια της μέλισσας.
Απλά δε σ’ αρέσει.
Ο κόσμος είναι ένας ζητιάνος.
Ζητιανεύει τα πάντα.
Κυρίως όμως συναισθήματα κυνηγά για να λέει πως κάτι έπιασε. Οι σχέσεις δε κρατούν πολύ είναι ταμειακές μηχανές.
Υπολογίζει το κάθε δεκαράκι συναισθήματος.
Πετά κέρματα, χαρτονομίσματα.
Ο, τι γουστάρεις…
Πάρε το δρόμο σου και σήκωσε κεφάλι.
Μόνο ψηλά μπορείς να δεις τι χάνεις και τι θα ακολουθήσει.
LoveLetters