Γράφει η Τζένη Ζάικου
Μαγκιά δεν είναι να ξεκινάς κάτι, είναι να μην το παρατάς.
Κι ας ξεβολεύεσαι. Κι ας δυσκολεύεσαι.
Ζούμε στην εποχή της επιφανειακότητας.
Χλιαρές σχέσεις, βασισμένες στο συμφέρον, στην διάθεση του καθενός.
Σήμερα θέλω, αύριο δεν θέλω.
Και, δυστυχώς, κάποιοι άνθρωποι το θεωρούν αυτό μαγκιά.
Μαγκιά παίδες δεν είναι η ασυνέπεια, αλλά η συνέπεια.
Γιατί τίποτα δεν μπορεί να κρατήσει χωρίς προσπάθεια.
Γεμίσαμε άτομα που θέλουν το εύκολο, που ζητάνε να είναι όλα ρόδινα, κι αν δεν είναι πάνε παρακάτω.
Που θέλουν μονίμως να είναι όλα συναρπαστικά και καινούρια.
Μα δεν μπορείς να είσαι με κάποιον για καιρό, να τον ξέρεις από την καλή και την ανάποδη, να έχεις μάθει όλα του τα κουσούρια, όλες τις ιδιοτροπίες και τις παραξενιές του, να σε έχει εκνευρίσει αμέτρητες φορές και παρόλα αυτά να είναι όλα “συναρπαστικά και καινούρια”.
Μερικές ημέρες θα νιώθεις σαν να σου έτυχε το λαχείο και άλλες σαν να μην μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση από τα νεύρα σου.
Δεν μπορούν να είναι όλα μονίμως ρόδινα όταν υπάρχει τριβή.
Αλλά αυτό δεν είναι και το ζητούμενο; Να υπάρχει τριβή;
Να περνάς τα χρόνια σου με ένα άτομο που θα σε ξέρει και θα τον ξέρεις από την καλή και την ανάποδη και κάθε μέρα που θα ξυπνάτε, η πρώτη σας προτεραιότητα θα είναι η σχέση σας.
Πώς να μείνετε μαζί.
Πώς να αντέξετε ο ένας τον άλλον στις κακές σας μέρες και πώς να χορτάσετε ο ένας τον άλλον στις υπέροχες.
Κι ας είναι οι κακές περισσότερες.
Μόνο που κοιτάω τα μάτια σου αξίζει.
Μόνο που ξέρεις πώς να με αγκαλιάσεις για να ηρεμήσω, πώς να μου κάνεις μασάζ για να χαλαρώσω, τι να μου πεις για να μου δώσεις δύναμη.
Μόνο εσύ ξέρεις.
Αυτό δεν μπορείς να το έχεις παρά μόνο με κάποιον που είστε μαζί καιρό.
Που έχεις επενδύσει στην επικοινωνία σας.
Που η σχέση σας έχει ουσία, του ανήκεις και σου ανήκει.
Ούτε ανασφάλειες, ούτε παιχνιδάκια.
Οι αληθινοί εαυτοί σας, μόνοι οι δυο σας.
Να βασίζεστε ο ένας στον άλλον, γιατί σε αυτό τον δύσκολο κόσμο που ζούμε, θα έρθουν στιγμές που θα χρειαστείς τον άνθρωπό σου.
Έναν άνθρωπο να ξέρει τι σκέφτεσαι μόνο και μόνο που σε κοιτάζει στα μάτια.
Που ξέρει τι χρειάζεσαι.
Που ξέρεις τι αγαπά και τι μισεί.
Τι καφέ θα του πάρεις όταν έχει τα κέφια του και τι γλυκό θα της αγοράσεις όταν έχει τις μαύρες της.
Και σας ρωτάω:
Τι πιο όμορφο από δύο ανθρώπους που γνωρίστηκαν, ερωτεύτηκαν και στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν αποφάσισαν να είναι πάντα μαζί;
Πάντα εκεί ο ένας για τον άλλον, πάντα ο ένας αγαπημένος του άλλου;
Που πήραν απόφαση πως ό,τι και να τους εκνευρίσει, όσο κι αν έρθουν στιγμές που θα νιώθουν ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο, η μόνη τους βασική επιθυμία θα είναι να δράσουν έτσι, ώστε το αποτέλεσμα να είναι η επανασύνδεση.
Πάντα και για πάντα.
