Γράφει η Κρυστάλλω Αρχοντίδου.
Δεν μπορώ να καταλάβω τι μπαίνει ανάμεσα στους ανθρώπους και αλλάζουν μέρα με τη μέρα.
Σήμερα είναι καλοί, αύριο δεν τους αναγνωρίζεις.
Ξέρεις είναι στη φύση του ανθρώπου “να ξεφεύγει” από όλα, όμως δεν είναι ωραίο να πληγώνεις τον άλλο.. Είναι κύκλος η ζωή, ό,τι δώσεις θα πάρεις κι ό,τι πάρεις θα δώσεις.
Μείνετε άνθρωποι και μην σκέφτεστε το κακό. Εκεί έξω γίνονται θαύματα, μα πρέπει πρώτα να αγαπάς, να ζεις το κάθε λεπτό και να ζεις τη στιγμή σου. Είναι όμορφη η ζωή, το θέμα είναι από ποια πλευρά τη βλέπουμε εμείς. Η ζωή είναι στα απλά πράγματα. Αυτό να θυμάσαι.
Θα πληγώσεις, θα σε πληγώσουν. Όλοι κάνουμε λάθη, ποτέ όμως μην κρίνεις για να μην κριθείς. Ο κάθε άνθρωπος κουβαλάει τον δικό του σταυρό κι ο πιο χαρούμενος άνθρωπος να φαίνεται, μέσα του μπορεί να είναι κομμάτια.
Δεν ξέρεις ποτέ μια κατάσταση πώς είναι. Να είσαι ευγενικός λοιπόν γιατί ό,τι κάνεις θα στο κάνουν. Μην γίνεσαι κακός, να είσαι αυθεντικός και πάντα ο εαυτός σου. Μόνο έτσι θα προχωρήσεις. Να κάνεις πάντα το καλό, και να λες μόνο αυτό που πρέπει. Να μην ξεχνάς να εκμεταλλεύεσαι όλες τις ευκαιρίες στη ζωή σου, γιατί όταν φύγουν αργούν να ξαναέρθουν.
Εξάλλου, ο καθένας δίνει ό,τι έχει στην καρδιά του. Υπάρχουν πράγματα που μπορείς να κρατήσεις, και άλλα που μπορείς να έχεις και να τα κρατήσεις. Υπάρχουν και πράγματα που λες αλλά δεν τα τολμάς. Έτσι συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Υπάρχουν αυτοί που έχεις δίπλα σου κι αυτοί που δεν τους έχεις καν. Έτσι είναι η ζωή.
Σκέψου μια στιγμή στη ζωή σου που σε έκανε να νιώσεις πως τα χάνεις όλα. Σκέψου ένα όνειρο. Μια χαρά που σε έκαναν να νιώσεις πραγματικά την αλήθεια, σκέψου όλα αυτά τα μικρά, τα ασήμαντα πράγματα που κάνουν τη ζωή μεγάλη. Κράτα τα καλά και προχώρα, συνέχισε να κοιτάζεις ψηλά. Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας. Όλα.
