Μην σκοτώσεις το παιδί της ψυχής σου, δεύτερη ευκαιρία δεν έχει
Γράφει η Ελένη Αράπη.
“Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου”
Ελύτης
Είναι μερικές ψυχές σπηλιές αγριεμένες στην όψη, με κοφτερούς σταλαχτίτες για δόντια.
Μόλις τις αντικρίσεις φοβάσαι, δεν τολμάς μέσα τους να εισχωρήσεις.
Μα αν έχεις θράσος και θάρρος και ως πολεμιστής μέσα τους εισβάλλεις να χαμηλώσεις τα όπλα και ας φοβάσαι, να σβήσεις τον πυρσό και ας σε τυφλώνει το σκοτάδι.
Μετα απο λίγο αν προχωρήσεις μπορεί και το γυμνό παιδί μέσα σου να ανταμώσεις.
Μόνο μην το σκοτώσεις, δεύτερη ευκαιρία δεν θα χεις.
Πρόσεχε μόνο τα όμορφα σπήλαια με τα ζωγραφισμένα χαμόγελα, όσο πιο φωτεινά, τόσο πιο σκοτεινά.
Με ορθάνοιχτες πόρτες αν τα αντικρίσεις, κράτα μαχαίρι κοφτερό, ολόχρυσα φίδια, το αίμα σου ορέγονται μα πιο πολύ και απο αυτό, την ψυχή σου.
Ακόμα κι αν καταφέρεις να βγεις, ποτέ σου ο ίδιος δε θα σαι.
Ο τυφώνας το σπέρμα του στη ψυχή σου θα χει θερίσει.
LoveLetters