Μην την σκορπάς και μην τη χαραμίζεις την ψυχή σου.

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλοοο

Κι έρχεται μια στιγμή που νιώθεις σαν να σου έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι, η στιγμή που συμβαίνει αυτό που πάντοτε φοβόσουν ή αυτό που δεν περίμενες ποτέ.

Έρχεται μια στιγμή που πέφτει πάνω στο πρόσωπό σου σαν το πιο δυνατό χαστούκι, ένα χαστούκι αρκετό για να αλλάξει τη ροή της ζωή σου, για να γκρεμίσει τον κόσμο σου, για να ταρακουνήσει όλη σου την ύπαρξη.

Πόσο νομίζεις ότι χρειάζεται για να γίνει η ζωή σου άνω κάτω; Πόσο νομίζεις ότι χρειάζεται για να διαλυθεί η καρδιά σου; Για να την δεις να γίνεται θρύψαλα μπροστά στα μάτια σου; Ένα δευτερόλεπτο! Ένα μόλις δευτερόλεπτο είναι αρκετό!

Κι ύστερα τι; Πώς; Με ποιο τρόπο; Με τι δύναμη να συνεχίσεις; Πώς μπορείς να δεχτείς και να συνειδητοποιήσεις το απροσδόκητο, το καταστροφικό, το ίσως άδικο; Πώς μπορείς να αντέξεις το χτύπημα, να γιατρέψεις τις πληγές, να σηκωθείς απ’ την πτώση;

Ξέρεις, μια ψυχή που δεν έχει δοκιμαστεί, δεν γνωρίζεις πόση δύναμη μπορεί να διαθέτει. Μια ψυχή που δεν αναγκάστηκε να τεντωθεί, δεν γνωρίζεις πόση αντοχή μπορεί να έχει. Μια ψυχή που δεν κόπηκε σε κομμάτια, δεν γνωρίζεις πόσο πείσμα μπορεί να κρύβει.

Όσο αδύναμος κι αν νιώθεις, όσο κι αν ο φόβος σε σφιχταγκαλιάζει, αν εκείνη η στιγμή που θ’ ανατρέψει τα πάντα σου, έρθει, ασπίδα θα γίνει η ψυχή σου, ασπίδα ισχυρή, έτοιμη να σε προφυλάξει απ’ τα πάντα.

Όσο εύθραυστος κι αν αισθάνεσαι, όσο κι αν ο πόνος σε καταπνίγει, αν έρθει εκείνη η στιγμή που θα κατεδαφίσει το είναι σου, λιμάνι θα γίνει η ψυχή σου, να σε κρύψει μέσα της, να σε προστατεύσει.

Σαν να διαθέτει δυνάμεις μαγικές, που την κατάλληλη στιγμή ενώνονται σαν γροθιά και σου δίνει ισχύ που δεν μπορούσες ποτέ να φανταστείς ότι διαθέτεις.

Να την προσέχεις την ψυχή σου, να μην αφήνεις να στην πληγώνουν, να στην παιδεύουν, να στην πονάνε. Να την προσέχεις την ψυχή σου, να μην την χαρίζεις μισοτιμής, να μην την ξοδεύεις αλόγιστα, να μην την θυσιάζεις.

Να την προσέχεις την ψυχή σου, κρύβει δυνάμεις ισχυρές, κρύβει ενέργειες λυτρωτικές, κρύβει την σωτηρία σου στις πιο ύστατες στιγμές. Να την προσέχεις την ψυχή σου, ψυχή μου.