Γράφει η Ιωάννα Ιακωβίδου
Να δίνεις τις μάχες σου, αρκεί να τις έχεις διαλέξει προσεκτικά. Όταν το συναίσθημα νικάει το μυαλό, είναι πολύ πιθανό να χάσεις.
Οδήγησε σε αδιέξοδο όταν επιμένεις να μάχεσαι για κάποιον που ξέρεις καλά πως δεν αισθάνεται το ίδιο με σένα.
Είναι ανώφελο και άδικο για τον εαυτό σου, να πολεμάς να κερδίσεις έναν άνθρωπο όταν αυτός έχει βάλει τη λογική και τα θέλω του πάνω από σένα.
Έχει ήδη επιλέξει κάτι άλλο όταν σου βάζει όρους για να συνεχίσει να υπάρχει στη ζωή σου.
Η αγάπη δεν έχει όρια και κανόνες, όταν αγαπάς και αγαπιέσαι τίποτα και κανείς δε μπορεί να σταθεί εμπόδιο, ούτε καν η λογική.
Να προσέχεις για ποιον θα θυσιάσεις τον χρόνο σου, το εγώ σου και τα συναισθήματα σου, ίσως βρεθείς άδειος μπροστά σε μια αλήθεια που θα σε πληγώσει για πάντα.
Την αλήθεια που έβλεπες αλλά δε πιστεύεις… μόνο εσύ ένιωθες, η άλλη πλευρά εξυπηρετούσε απλά τις προσδοκίες του. Κι όταν αυτές σταμάτησαν να εξυπηρετούνται, σταμάτησες κι εσύ να είσαι στο πλάνο της ζωής του.
Μπορείς να παλεύεις για οτιδήποτε σε κάνει ευτυχισμένο, όχι όμως όταν στο “παιχνίδι” χρειάζονται δυο παίκτες κι ο ένας τα έχει παρατήσει.
Τότε θα μείνεις εξαντλημένος, μισός και τραυματισμένος.
Κι αυτό θα σε κάνει να εμπιστευτείς πολύ δύσκολα ξανά κι αυτό θα είναι ολόδικό σου λάθος που, έβλεπες τα σημάδια αλλά τα έκρυψες κι από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Να μην δίνεις στον εαυτό σου τίποτα λιγότερο από ό,τι αξίζει, ούτε καν αν αγαπάς με όλη σου την ψυχή.
