Οικογένεια είναι οι άνθρωποι της ζωής σου

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού.

Η οικογένεια απαρτίζεται μόνο από τους ανθρώπους που ανήκουν εξ αίματος σε αυτήν ή μήπως όχι; Η λέξη “οικογένεια”, εμπερικλείει συνήθως τους ανθρώπους με τους οποίους μας ενώνουν δεσμοί εξ αίματος. Πολλές φορές όμως ως οικογένεια μας, θεωρούμε και άτομα με τα οποία δεν έχουμε συγγενικούς δεσμούς.

Έντονες εμπειρίες ζωής, δυσάρεστες ή ευχάριστες, θετικές ή αρνητικές είναι ικανές να ενώσουν με ισχυρούς δεσμούς δύο ή περισσότερους ανθρώπους. Τα κοινά βιώματα είναι που δημιουργούν τους δεσμούς και τις αναμνήσεις και όχι απαραίτητα οι κοινές ρίζες. Το βίωμα φέρνει πιο κοντά τους ανθρώπους μεταξύ τους. Το μοίρασμα και το νοιάξιμο μας δένει και μας κάνει να έρθουμε πιο κοντά. Η ουσιαστική επαφή και επικοινωνία είναι αυτό που κάνει τη διαφορετικότητα στη σχέση των ανθρώπων.
Έχουμε ανάγκη από αυτή την επαφή και την κοντινότητα. Γεννιόμαστε με ανεπτυγμένη αυτή την ανάγκη, καθώς από μια άκρως συμβιωτική σχέση με την μητέρα μας κατά τη διάρκεια της ενδομήτριας ζωής, βγαίνουμε σε ένα περιβάλλον, το οποίο βιώνουμε ως κρύο και αφιλόξενο όταν είμαστε μακριά από την αγκαλιά της μάνας μας, μακριά από το άκουσμα των χτύπων της καρδιάς της, μακριά από τη γνώριμη μυρωδιά της. Όσο μεγαλώνουμε περνάμε προς την αυτονομία και την ανεξαρτησία, αλλά η ανάγκη της κοντινότητας, των συνεκτικών δεσμών και το αίσθημα του ανήκειν παραμένει ισχυρό. Χωρίς τα παραπάνω είναι σαν να μην ξέρουμε την ταυτότητα μας, σαν να περπατάμε μετέωροι στο κενό.
Όταν τα παραπάνω δεν καλύπτονται από τα μέλη που βιολογικά θεωρούνται οικογένεια μας, τότε οικογένεια μας θεωρούμε άτομα που βρίσκονται στο πολύ κοντινό μας περιβάλλον και μας νιώθουν. Το να με νιώθει κάποιος, είναι πολύ διαφορετικό από το απλά να με καταλαβαίνει. Με νιώθει σημαίνει ότι οι ψυχές μας είναι κοντά. Ξέρει σαν από ένστικτο πώς να φερθεί, τι να πει ή τι να μην πει, ώστε να νιώσω εγώ καλά. Είναι τόσο αμοιβαίο όλο αυτό που σε κάνει να δένεσαι τόσο πολύ που πλέον να μην μπορείς να τον ξεχωρίσεις από τους δικούς σου ανθρώπους. Όλοι έχουμε ανάγκη από σχέσεις με άνευ όρων αποδοχή, χωρίς κριτική και ανούσιες συμβουλές ή παρεμβάσεις. Όταν βρίσκουμε τέτοιους ανθρώπους τους, γίνονται πολύ σημαντικοί για εμάς. Τόσο σημαντικοί που τους θεωρούμε δική μας οικογένεια.
Να επιδιώκετε να έχετε τέτοιους ανθρώπους στη ζωή σας. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που μας δίνουν δύναμη και η ψυχή μας γαληνεύει μαζί τους. Οικογένεια μπορεί να έχει και κάποιος που δεν έχει κοντά του κανέναν συγγενή! Έχει απλά ανθρώπους που έχει μοιραστεί βιώματα, εμπειρίες και αναμνήσεις μαζί τους και νιώθει γεμάτος!

LoveLetters