Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Άντρες, άντρες, άντρες…
Άντρες παντού!
Άντρες στην ζωή μας, άντρες στην δουλειά μας, άντρες στο κομμωτήριο μας…
Άντρες φίλοι μας, άντρες συνάδελφοι, σύντροφοι ,αγαπημένοι, εραστές!
Πόσοι άντρες και μόνιμα από τα δικά μας στόματα μια ατάκα:
“Μα πού πήγαν οι άντρες;”
“Δεν υπάρχουν άντρες…”
Όχι “φίλη “μου!
Άντρες υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν!
Απλά είναι κρυμμένοι σε κάποια γωνία και περιμένουν να ξαναγίνεις γυναίκα για να βγουν από εκεί.
Περίμενουν να ξαναγίνεις θυληκο, να σταματήσεις τις κλάψες και τις κατινιές για να βγουν από την σπηλιά τους!
Περιμένουν να πετάξεις από πάνω σου οτιδήποτε ψεύτικο, μαλλιά, νύχια, φλεφαριδες, σιλικόνες για να ξανάρθουν κοντά σου.
Περιμένουν να ξαναδούν το χαμόγελό σου απλά να λάμπει και να είναι αυτό το μοναδικό στολίδι πάνω σου, για να μπορέσουν να σε πλησιάσουν.
Περιμένουν να σταματήσεις τα τρελά σενάρια επιστημονικής φαντασίας και να προσγειωθείς στην πραγματικότητα.
Περιμένουν να βγάλεις το κοριτσάκι που κρύβεις και εσύ μέσα σου ,που ψάχνει τον άνθρωπο του να ταιριάξει.
Που ψάχνει οχι κάποιον σούπερ ήρωα ή κάποιον εξωγήινο ,αλλά ένα πραγματικό αρσενικό με λόγο και μπεσα.
Έναν άντρα παλιάς ή νέας κοπής, δεν έχει σημασία, με αληθινά συναισθήματα που δεν φοβάται να τα εκδηλώσει.
Έναν άντρα που ξέρει τί θέλει, αλλά και ποια θέλει.
Γιατί ναι, άντρες που δεν ξέρουν τί θέλουν, ποια θέλουν, γιατί την θέλουν δεν τους έχουμε ανάγκη ούτε εμείς.
Άντρες δίπλα μας λοιπόν, άντρες στην ζωή μας, άντρες στην καρδιά μας ισότιμα ,ισάξια με συντροφικοτητα και αγάπη! !!
Άντρες υπάρχουν υπήρχαν και θα υπάρχουν!
Ολα αρχίζουν με Α και τελειώνουν με ένα ς τελικό!
Αφιερωμένο.
