Γράφει η Βάσω Θεοδωρίδου
Μετά από τόσες στιγμές μαζί σου, τόσες όμορφες και άσχημες στιγμές, τόσους τσακωμούς αλλά και τόσα χαμόγελα εγώ ακόμα δεν έχω σταματήσει να καρδιοχτυπώ σε κάθε σου άγγιγμα.
Πάντα θα θυμάμαι αυτό το πρώτο βλέμμα, αυτήν την πρώτη αγκαλιά, αυτό το πρώτο φιλί. Πάντα θα καίγομαι να ξανά νιώσω τη γεύση των χειλιών σου. Πάντα θα καίγομαι να σε φιλήσω.
Ακόμα και τώρα, μετά από τόσα φιλιά δεν έχω νιώσει πως τα έχω χορτάσει, πως μου είναι αρκετά. Πάντα θέλω ένα ακόμη, λίγο περισσότερο χρόνο να απολαύσω αυτή τη στιγμή.
Πολλές φορές δεν ξέρω πώς να σου εκφράσω τα συναισθήματα μου, πώς να σου φερθώ αλλά θέλω να ξέρεις ότι ούτε για μια στιγμή δεν έχουν σταματήσει να υπάρχουν, ούτε για μια στιγμή δεν έχει σβήσει αυτή η φλόγα που καίει για σένα από την πρώτη στιγμή που σε αντίκρυσα.
Περνάμε ξενέρες, εντάσεις, ρουτίνα αλλά και ξεγνοιασιά, χαμόγελα, ταξίδια. Μία πάνω και μία κάτω.
Όμως έτσι είναι η ζωή, έχει τα πάνω της και τα κάτω της και το σημαντικό είναι να βρούμε κάποιον να είναι και για όλα, να βρούμε κάποιον να μας αγαπάει αληθινά και να μην τα παρατά με την πρώτη δυσκολία, να προσπαθεί να μας καταλάβει και αν πάλι δεν μπορεί τότε να μας παίρνει έστω μία αγκαλιά και να λέει “είμαι εδώ για σένα”.
Αυτό θέλουμε, αυτό έχουμε ανάγκη οι άνθρωποι, αυτό θέλω και εγώ. Θέλω εσένα με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Σε θέλω κοντά μου κάθε στιγμή, να μου λείπεις να σε χαίρομαι, να σε βλέπω, να σε αγγίζω, να σε αισθάνομαι, να καίγομαι για κάθε φιλί σου!
