Σε γουστάρω κι αυτό δεν αλλάζει

Γράφει ο Σάκης Χαλβαντζής

Δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι εσύ. Πόσο μάλλον να νιώσεις κάτι. 
Δεν θα σου ζητούσα ποτέ, οτιδήποτε. Τα συναισθήματά μου όμως, τα σέβομαι και τα υπερασπίζομαι μέχρι τέλους. Θα φύγουμε από εδώ..

Για λίγο είναι ακόμη. Για δυο εβδομάδες. Για τρείς το πολύ. Έπειτα, ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του. Η τραγική ειρωνεία σε όλο αυτό, ξέρεις ποιά είναι; Ότι μπορώ να σου μιλάω για ώρες γαμώτο κι όχι για τα πέντε λεπτά που σου ζήτησα.

Να σου λέω πως νιώθω κάθε φορά που σε βλέπω και πόσο ερωτευμένος είμαι μαζί σου. Να σου λέω τι σκέφτομαι και πόσο δύσκολα κοιμάμαι τις νύχτες. Αλλά δεν έχει νόημα.

Τι νόημα έχει… Κάποιες «σχέσεις», έχουν μια πολύ – πολύ σύντομη ημερομηνία λήξης. Μια πολύ μικρή διάρκεια ζωής. Κάποιες από αυτές, έχουν και την κατάρα να μην ξεκινάνε ποτέ. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θέλω να το «χαλάσω» μέσα μου. Θέλω να το κρατήσω άσπιλο, παιδικό. Όπως ακριβώς νιώθω κάθε φορά που πιάνω το εαυτό μου να σε χαζεύει. Να χαζεύει την κάθε σου κίνηση.

Όπως ακριβώς νιώθω κάθε φορά που ξυπνάω τις νύχτες και βγαίνω στο μπαλκόνι κι ο αέρας μου φέρνει αυτή τη μοναδική μυρωδιά των μαλλιών σου. Αλήθεια, είμαι σίγουρος πως το κάνεις επίτηδες. Αυτό με τα μαλλιά σου, επίτηδες δεν το κάνεις; Είναι το πιο συγκλονιστικό άρωμα που έχω μυρίσει σε άνθρωπο.

Συγχώρεσέ με για τον τρόπο μου. Δεν είμαι παρά μονάχα ένας συναισθηματικός μαλάκας που ο εγωισμός του, τον θολώνει κάποιες φορές. Δεν θα έβγαζα ποτέ σεργιάνι το αντριλίκι μου για ένα πήδημα. Δεν το έχω κάνει. Ούτε θα το κάνω.

Προτιμώ να σέβομαι τα συναισθήματά μου. Επίσης έχω μάθει να σέβομαι και τα «δεν θέλω» των άλλων ανθρώπων. Εκεί έξω, μπορεί να υπάρχουν εκατομμύρια γυναικών που είναι πιο όμορφες από εσένα, όπως και εκατομμύρια άνδρες πιο ωραίοι από το σινάφι μου. Στα μάτια μου όμως, όλες αυτές δεν πιάνουν μία μπροστά σου.

Ξέρω. Αλήθεια ξέρω την κατάληξη. Όμως ξέρω καλά ότι τελειώνει κι ο χρόνος μου. Σε γουστάρω κι αυτό δεν αλλάζει. Καληνύχτα…