Στο κέρατο, δεν προδίδεις τον άλλο, αλλά τον ίδιο σου τον εαυτό.

Γράφει η Μαρία Κοψιδά

Βρες τον εαυτό σου και σταμάτα να προδίδεις. Δεν το ξέρατε; Η μόδα τώρα είναι να κάνεις πολλές διαπροσωπικές- ερωτικές σχέσεις και όλες – μα όλες- να τις προδίδεις. Ναι, βέβαια.

Η  προδοσία ανάμεσα σε δύο ανθρώπους αναγκαστικά γεννάται όταν ο πιο αδύναμος δεν έχει ακόμα καταλήξει στο τι θέλει από τη ζωή του και συγκεκριμένα από τον εαυτό του.

Όταν είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου, για σένα. Όταν ξέρεις από αυτά που σου προσφέρει η ζωή τι να κρατήσεις και τι να απορρίψεις . Όταν δεν χρησιμοποιείς ανθρώπους για να καλύψεις απλά τα κενά σου, τότε σημαίνει ότι μέσα σου μπορεί να μην νιώθεις πληρότητα αλλά τουλάχιστον νιώθεις ισορροπία. Έτσι δεν χρειάζεται να αρκεστείς σε μια σχέση συναισθηματικά άδεια και αργότερα χωρίς ενδοιασμό να πιείς το ποτήρι της αμαρτίας.

Και όταν λέω προδοσία, αμαρτία ή το ξακουστό και γνώριμο σε όλους “κεράτωμα” – πόσο άσχημη λέξη, όσο και αυτό που κουβαλάει – δεν εννοώ μόνο ό, τι μπορεί να ειπωθεί ή ότι έχει γίνει πράξη. Προδοσία είναι και όταν το μυαλό σου και το σώμα σου δεν βρίσκονται στο ίδιο μέρος, δεν συνυπάρχουν.

Δεν χρειάζεται να κοιμηθείς σε άγνωστα σεντόνια, ούτε να φιλήσεις ξένα χείλη, ούτε να εκμυστηρευτείς ερωτικά λόγια.

Μπορείς κάλλιστα να κοιμάσαι στα γνωστά σεντόνια, με τον γνωστό άνθρωπο όμως ο λογισμός σου να τρέχει αλλού, να φαντάζεται άλλα χέρια και άλλα χείλη, να καρτερεί άλλες αγκαλιές. Μπορείς ακόμα να λες πολύ εύκολα “σ’ αγαπώ” αλλά να μην το εννοείς. Αλλού να ξοδεύεις το σ’ αγαπώ σου και αλλού να θες κατά βάθος να το χαρίσεις.

Προδοσία  δεν είναι μόνο όταν η σάρκα σου θα αγγιχτεί από ξένη σάρκα, είναι και όταν το μυαλό σου κάνει νοερά έρωτα με άλλο κορμί ενώ ο σύντροφός σου θα βρίσκεται δίπλα σου. Και αυτό είναι χειρότερο, είναι πιο βαθύ, πιο ριζωμένο.

Νομίζεις πως όταν η προδοσία δεν μαθευτεί από κανέναν, δεν έχει υπόσταση. Όμως θα πρέπει να είσαι βαθιά ανήθικος για να το πιστεύεις αυτό. Έτσι προδίδεις κυρίως εσένα.

Είναι πιο βρώμικο να παραμένεις σε μια σχέση επειδή βολεύεσαι ή επειδή έχεις συμφέροντα ή δεν ξέρω και εγώ τι, αλλά το μυαλό σου και η καρδιά σου να είναι παραδομένα αλλού  από το να παρασυρθείς για μια μόνο στιγμή στη γλύκα της αμαρτίας και μετά να το ξεχάσεις για πάντα. Και τα δύο είναι εξίσου ανάρμοστα αλλά τουλάχιστον το δεύτερο είναι πιο ανθρώπινο ενώ το άλλο μυρίζει ανηθικότητα.

Όλα ξεκινάνε από μέσα σου. Μάθε τι θες και κυνήγησε το η περίμενε γι’ αυτό και όταν θα έρθει θα είσαι ελεύθερος να το γευτείς όχι να αναγκαστείς να αμαρτήσεις.