Γράφει η Ρούλα Παγιαλάκη
Θέλεις να σου μιλήσω για την συγχώρεση;
Για την δική μου συγχώρεση.
Εγώ όταν συγχωρώ δεν ξεχνάω.
Δεν πάω παρακάτω.
Δεν γνωρίζω απο νόμους θρησκείες, μέρες ,μήνες.
Δεν βάζω στην άκρη και δεν λέω δεν έγινε ποτέ.
Δεν πειράζει όλα καλά και τέλος πάντων.
Δεν γυρίζω σελίδα, ούτε και το άλλο μάγουλο.
Εγώ όταν συγχωρώ θυμάμαι και θυμάμαι πολύ καλά.
Όταν συγχωρώ ξέρω ακριβώς τί να αποφεύγω.
Όταν συγχωρώ ξέρω τί με πείραξε και από που πρέπει να μείνω μακριά.
Όταν συγχωρώ δεν σβήνω, αλλά γράφω μελάνι ανεξίτηλα.
Όταν συγχωρώ πετάω από την ζωή μου, καθαρίζω, τακτοποιώ.
Όταν συγχωρώ αγαπάω περισσότερο εμένα και με γνωρίζω καλύτερα.
Όταν συγχωρώ συμφιλιώνομαι περισσότερο με τις επιλογές μου.
Όταν συγχωρώ με ανακαλύπτω και εξερευνώ τα όριά μου.
Δεν μ ‘αρέσει η λέξη συγχώρεση.
Δηλώνει από μόνη της παραβίαση.
Δηλώνει ότι κάποιος έχει ξεπεράσει όρια, σ ‘έχει βλάψει.
Πάω παρακάτω.
Αυτό για μένα είναι η έννοια της συγχώρεσης.
Να πηγαίνεις παρακάτω και προπαντός να μην ξεχνάς.
Αφιερωμένο..
