Γράφει η Σπυριδούλα Σγούρου
Η ζωή μας αποτελείται από στιγμές. Είναι όμως, εκείνο το κομβικό σημείο που καθορίζει την μετέπειτα πορεία μας στη ζωή. Επειδή, ανάλογα με το πώς θα αντιδράσουμε, το τι θα αποφασίσουμε αφορά το μέλλον μας. Υπάρχει όμως και ο παράγοντας τύχη ή αλλιώς το πεπρωμένο. Η μητέρα μου, πίστευε πολύ σε αυτό. Η φράση που μου επαναλάμβανε , ήταν πως ό,τι γράφει η μοίρα δεν ξεγράφεται. Κοντεύοντας την πέμπτη δεκαετία της ζωής μου, συχνά πιάνω τον εαυτό μου, να σκέφτεται αν όντως είναι έτσι.
Αν τελικά μπορούσαμε να γυρίσουμε πίσω σε κάποιες στιγμές και να αλλάξουμε τα πάντα, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας. Αν όλα ήταν αλλιώς, θα ξεφεύγαμε από τα παιχνίδια της μοίρας; Αν είχαμε επιλέξει διαφορετικά, ποια θα ήταν τελικά η κατάληξη;
Από την άλλη σκέφτομαι μήπως τελικά είχε δίκιο; Μήπως όλα είναι ήδη προκαθορισμένα για εμάς από την γέννηση μας; Πολλές φορές λέμε, πως οι συγκυρίες δεν ήταν οι σωστές. Άλλες πάλι, πως βρεθήκαμε στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή ή και το αντίθετο. Τα πάντα όμως, παίρνουν το δρόμο τους. Σωστή ή λάθος στιγμή, επιλογή ή μοίρα , υφαίνουν τον ιστό της ύπαρξής μας. Στην τελική έχω την εντύπωση, πως δεν είμαστε τίποτε άλλο παρά θεατές, ακόμα και στην δική μας παράσταση. Λες και βρισκόμαστε επάνω στη σκηνή ενός θεάτρου, μοιραζόμαστε τους ρόλους με πρωταγωνιστές και κομπάρσους, μέχρι την τελευταία πράξη του έργου. Τώρα κατά πόσο παίξαμε καλά, θα φανεί στο χειροκρότημα. Τουλάχιστον είμαστε ακόμα ζωντανοί στη σκηνή! Κι αν κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε, θα ξέρουμε πως εμείς όπως και να έχει, ότι κι αν συνέβη, δεν παρατήσαμε την παράσταση.
Έτσι είναι η ζωή. Εμείς απλά συνεχίζουμε!